[zaloguj się]
[pdf]

POSPRAWIAĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m posprawiåł

fut 3 sg posprawiåsz (1). ◊ praet 3 sg m posprawiåł (2).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

1. Uczynić, wykonać, przygotować czegoś wiele; complere, praeparare Vulg; facere PolAnt [co (pl)] (2): [Te ſą ſprzęty Przybytku świádectwá [...]: ktore Beſeleel [...]/ ná rozkazánie Páńſkie przez Moizeſſá poſpráwiał Leop Ex 38/22 (Linde).]

posprawiać z czego (1): Ktemu poſpráwiaſz [w przybytku Pańskim] opony z wełny koźiey ná namiot BibRadz Ex 26/7.

posprawiać komu (1): Poſpráwiał też Ozyaſz/ wſſyſtkiemu woyſku tharcże/ y włocżnie/ y przyłbice/ y páncerze/ y łuki/ y proce ná ćiſkánie kámienia. Leop 2.Par 26/14.

2. Stworzyć wiele [co (pl)] (1): Pan á ſtworzyciel náſz gdy wſſytkye rzecży ná ſwiecye mocą á względem ſwym poſpráwyał/ záraz y odzyenim yednym [ludzi] obdárzył. GliczKsiąż F.

Synonimy: 1. naczynić, nadziałać, nagotować, przygotować; 2. stworzyć, udziałać.

Formacje współrdzenne cf PRAWIĆ.

SBu