[zaloguj się]
[pdf]

POŚWIĘCOWAĆ (2) vb impf

poświęcować (1), poświącować a. poświęcować (1); poświęcować ArtKanc; poświącować a. poświęcować PatKaz II.

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz w -ować).

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 poświącuje
conditionalis
sg
3 m by poświęcowåł

praes 3 sg poświącuje (1). ◊ con 3 sg m by poświęcowåł (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Uświęcać kogoś, obdarzać łaską [kogo w kim] (1): Płod święty w twym żywoćie będźie zwan Syn Boży/ Ná ktorego Bog Oćiec moc á cżeść thę włoży/ By ná ſtolcu Dáwidowym wiecżnie krolował, Lud vſpráwiedliwiáiąc, W ſobie poświęcował. ArtKanc A3v.
2. Wyświęcać na kapłaństwo [kogo] (1): a nye yednącz ye [kapłanów] poſzwyączuye nauyſſzy byſkup ale czterzy razy PatKaz II 37v.

Synonimy: 1. błogosławić, oczyściać.

Formacje współrdzenne cf ŚWIĘCIĆ.

Cf [POŚWIĘCOWAN], POŚWIĘCOWANIE

AL