[zaloguj się]
[pdf]

[POTERAĆ SIĘ vb pf

poterać się, potyrać się.

o prawdopodobnie jasne (tak w po-), e prawdopodobnie pochylone (tak w terać).

Fleksja
praet
sg
3 f potyrała się
conditionalis
pl
3 subst by się potérały

praet 3 sg f potyrała się. ◊ con 3 pl subst by się potérały.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w. s.v. potyrać: poterać się.

Zniszczyć się, zmarnieć:
a. O przedmiotach: Te rzeczy się w płaską skrzynkę drugą włożyły, aby się nie poterały. TomkHistMuz 203.
b. O państwach:

W połączeniu szeregowym: Iż herezyámi Fráncya ginie/ Anglia ná oſtátniey toni/ Flándrya zniſzczáłá/ Dánia y Szwecya ſię potyráłá/ Grekowie y kroleſtwo wſchodnie w Pogánſkie ręce przyſzli. SkarKaz 74 (Linde s.v. potyrać).

Synonimy: poniszczeć, poniszczyć się, popsować się, zepsować się, zniszczeć, zniszczyć się.

Formacje współrdzenne cf TYRAĆ.]

MN