[zaloguj się]
[pdf]

POTWARZANIE (5) sb n

o oraz drugie a jasne; -år- (4), -ar- (1); -år- : -ar- Mącz (2:1); tekst nie oznacza -é.

Fleksja
sg
N potwårzani(e)
G potwårzaniå
A potwårzani(e)
I potwårzaniem

sg N potwårzani(e) (1). ◊ G potwårzaniå (2). ◊ A potwårzani(e) (1). ◊ I potwårzaniem (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Fałszywe oskarżanie, zawistne obwinianie, obmowa; crimen Mącz (5): Confictio criminis, Potwarzánie/ Oskárżenie. Mącz 127c, 410b.

potwarzanie kogo (1): Gdyż wiárá ſámá/ dobrali w kim ieſt/ dobre też pewnie/ wedle náuki Chriſtuſowey/ owoce z śiebie wypuśći: á to bez potwarzánia inſzych/ bez ſwarow/ bez gniewu/ nienawiśći/ prześládowánia/ y ná kreẃ niewinną foldrowánia/ y nieſpráwiedliwego do zwierzchnośći y poſpolſtwá obnoſzenia CzechEp 57.

W połączeniach szeregowych (2): [człowiek] Aby ſie od gniewu/ od ſwaru/ od nienawiśći/ od obmawiánia/ y potwarzánia wyſtrzegał: Aby ná dzień ſądny vſtáwitznie pámiętał KrowObr 63; CzechEp 57.

Wyrażenie przyimkowe: »z potwarzaniem« (1): Contumeliose. Gniewliwie s gniewem/ Iádowicie s potwárzániem Mącz 64b.

Synonimy cf POTWARZ.

Cf POTWARSTWO, POTWARZ, POTWARZAĆ, POTWARZENIE

JR