« Poprzednie hasło: POUCIEKAĆ | Następne hasło: POUCINAĆ SIĘ » |
POUCINAĆ (2) vb pf
Fleksja
part praet act poucinawszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Znaczenia
Odciąć wiele czegoś; amputare Vulg [komu co (pl)] (2): zábili y Wodzá/ y one ktorzy przynim byli/ y poſiekli ie w kęſy/ á poućinawſzy im głowy/ precż wyrzućili. Leop 2.Mach 1/16; náleźli Saulá y ſyny iego/ rozebráli ie z zbroy/ poućinawſzy im ſzyie poſłáli do zyemie ſwoiey. BielKron 68.
Synonimy: oderznąć, odkroić, odrzezać, odsiec, pourzynać.
Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.
Cf POUCINANY
MN