[zaloguj się]
[pdf]

POWINOWACIĆ SIĘ (2) vb impf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w powinowaty; a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
pl
1 powinowaci(e)my się
3 powinowacą się
conditionalis
sg pl
1 m m pers bysmy się powinowacili
3 f by się powinowaciła m an

praes 1 pl powinowaci(e)my się (1). ◊ [3 pl powinowacą się.] ◊ con 3 sg f by się powinowaciła (1). ◊ [1 pl m pers bysmy się powinowacili.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wiązać się bliskimi stosunkami [z kim] (2): [Pokoy iż z nami Bráćia náſzy Kátholicy ludźie świetcy/ trzymáią/ nas miłuią/ známi ſię rádźi powinowácą Respons I.]
Zwrot: »z sobą się powinowacić« (1): w ktorey [potrawie, tj. ciele i krwi Pańskiej] ſię wſzyſcy w iednę krew obracamy/ y iáko z iedney krwie idący bráćia z ſobą ſię powinowáćiemy SkarJedn A3.
Szereg: »kumać się, powinowacić« (1): ták to roſkazánie śćiąga ſię ná wſzelką zwierzchność krześćiáńſką. ktora [...] gdyby ſię z temi ſekretarzámi ták iáwnie nie kumáłá/ powinowáćiłá [...]: tedy [...] niedługoby ten Luterſki Duch [...] wywietrzał. PowodPr 39.
a. [Wchodzić w związki rodzinne przez małżeństwo: (nagł) Zeby Ewángeliey/ [...] też Małżeńſtwu pokoy dali. (–) Tu nie mogę rozumieć/ co po nas mieć chceſz? Cży to żebyſmj ſię z nimi niepowinowáćili? á ktorzy mamy żony Ewángelicżki/ żebyſmy ie opuſzcżáli? Respons M2v.]

Synonimy: bratać się, jednoczyć się, kumać się; a. ożeniać się, ślubować się, żenić się.

Formacje współrdzenne cf POWINOWACIĆ.

AL, MPi