[zaloguj się]
[pdf]

POWŁACZANIE (2) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone, drugie jasne (w tym w drugim a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg
G powłåczaniå
D powłåczaniu

sg G powłåczaniå (2). ◊ [D powłåczaniu.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. powlec.

Uciążliwe przenoszenie się z miejsca na miejsce (2):

[powłaczanie czyje: nie ſpominam vſtáwicżnego powłacżánia/ niebeſpiecżeńſtwa/ wźięćia w niewolą ſynowcá miłego BudUrzęd 34; Jednak przypatrzywszy [się] uciskowi i powłaczaniu ludzkiemu, w którym rozmaite miejsca naznaczają im, aby się zjeżdżać byli powinni, [...] oświadczają się i protestują przed urzędem [...], że [...] AktaSejmikPozn 1590/134.]

W połączeniach szeregowych (1): Bo cżeſtego pomykánia/ álbo powłacżania/ chorob/ y innych krzyżow/ ktoremi mię Bog (wtey pracy) náwiedzáć racżył/ nie wſpominam BudBib c3; [BudUrzęd 34.]

a. Błąkanie się, tułanie się [czyje gdzie] (1): Gdy cżás zámierzony iuż przychodził ludu Izráelſkiemu powłacżánia ich ná puſzcży/ [...] rzekł Pan Bog do Moiżeſzá: [...] BielKron 41v.

Synonimy: błądzenie, błąkanie, tułanie, tułanie się.

Cf POWŁACZAĆ SIĘ, POWŁOCZENIE

ALKa