[zaloguj się]

BŁĄKANIE (2) sb n

Fleksja

N sg błąkani(e) (2).

stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Błądzenie, wędrowanie, wαłęsanie się, tułanie się; vagatio Mącz, Cn; error Mącz; evagatio Cn (2): Plánetá/ Błąkáyąca ſie gwiazdá πλάνη enim error, Błąkánie Mącz 302d; Vagatio, Tułánie/ Błąkánie/ łázękánie/ etc. Mącz 473c.

Synonimy: bieganie, błąd, błądzenie, łazękanie, tułanie.

Cf BŁĄKAĆ SIĘ

ZZie