Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [POZAMUROWANY]

Następne hasło: POZAMYKANY »

POZAMYKAĆ (4) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); oba a jasne.

Fleksja

inf	pozamykać

praet
	sg
3	m	pozamykåł

plusq
	sg
3	m	był pozamykåł

inf pozamykać (1). ◊ praet 3 sg m pozamykåł (2). ◊ plusq 3 sg m był pozamykåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Zamknąć wiele (2)
- a. O bramach (1)
- b. O pomieszczeniach (1)
2. Zamknąć wielu w jakimś miejscu bez możliwości wyjścia (2)

1. Zamknąć wiele [co (pl)] (2):

a. O bramach (1):

Zwrot: »brony pozamykać« (1): [Henryk Probus] gdy przyiechał/ puśćili go mieſzcżánie do Krákowá/ zwłaſzcża rzeźnicy/ othworzywſzy brony kthore był Boleſław pozámykał BielKron 366v.

b. O pomieszczeniach (1): [Urzędnik ma] Po Páńſkim odieźdźie/ domy pochędożywſzy pozámykáć: piece/ błony/ ſtoły/ łáwki/ áby wſzędy były cáłe: y ták w zámknieniu to ma bydź/ áż do Páńikiego przyiázdu. GostGosp 24.

2. Zamknąć wielu w jakimś miejscu bez możliwości wyjścia [kogo (pl)] (2): Pukárzewſki prośił ná wiecżerzą Skotniczkiego y był mu ták rad/ że go y od rozumu odpoił/ thákże kiedy iuż ná nogach ſtáć niemogł/ ſlugi iego iedne do goſpody odpráwił/ drugie pozámykał/ á páná thák ſpiącego kazał ſlugom ſwym nieść do iednego ſklepu GórnDworz S6v [idem] WerGośc 247.

Synonimy: 1., 2. pozawierać, zawrzeć.

Formacje współrdzenne cf MKNĄĆ.

Cf POZAMYKANY