[zaloguj się]
[pdf]

PRACOWNY (3) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w pracowity).

Fleksja
sg
mNpracowny
pl
N m pers pracowni

sg m N pracowny (1). ◊ pl N m pers pracowni (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Robotny, gorliwy, oddany pracy (2): Sorgfeltig. Prácowny. Anxius, sollicitus. Calag 454a; Twárdźiſmy z rodu ludźie/ Syn ſkoro ſię rodźi/ Nieśiemy iy do rzeki/ że ſię w wodźie chłodźi. [...] Miáſto gry końmi tocżą á z łukow ſtrzeláią. Záś młodźieńcy prácowni ná mále przeſtáią [At patiens operum parvoque assueta iuventus]/ Około źiemie robią/ lub miaſt dobywáią ModrzBaz 110.
2. Pracujący, wykonujący pracę (1): [Syn mówi do Świata] Grzech nam ſpráwił iż muśim w pracy być/ Według Bogá nie według ſwyátá żyć. [...] [Świat mówi do Syna] Pátrz w iakiey ſą roſkofzy prácowni oracże/ Oni sieią pſzenicę á moy ie kołacże. BielKom D6.

Synonimy: 1. pilny, robotliwy, robotny.

Cf PRACLIWY, [PRACNY], [PRACOBLIWY], PRACOWITY, PRACUJĄCY

MN