[zaloguj się]
[pdf]

PRACUJĄCY (25) part praes act

pracujący (24), pracując (1).

a jasne.

Fleksja
sg
mNpracujący, pracując fNpracując(a)
Gpracując(e)go G
Dpracując(e)mu D
Apracując(e)go A
Ipracującym I
pl
N m pers pracujący
G pracujących
D pracującym
A m pers pracując(e)
I m pracującymi
V m pers pracujący

sg m N pracujący (1), pracując (1) WujNT (1:1). ◊ G pracując(e)go (1). ◊ D pracując(e)mu (5). ◊ A pracując(e)go (1). ◊ I pracującym (1). ◊ f N pracując(a) (1). ◊ N pl m pers pracujący (4). ◊ G pracujących (1). ◊ D pracującym (6). ◊ A m pers pracując(e) (1). ◊ I m pracującymi (1). ◊ V m pers pracujący (1).

Sł stp: pracujący, procujący, Cn, Linde brak.

Wykonujący pracę, podejmujący wysiłek, trudzący się; laboratus Vulg, Mącz, JanStat; operatus Vulg (25): Wdzięcżny ieſt ſen cżłowiekowi prácuiącemu/ choćia máło álbo wiele ie: ále ſytość bogáthego nieda mu y ſpáć. Leop Eccle 5/11; ſłuchay co then Pan/ iuż nád ty wſzytki obietnice/ tym to vpadłym ludzyom prácuiącym tu w tych ciemnoſciach/ obiecowáć racży/ gdy mowi onym Apoſtołom ſwoim: Rzućcie ſieći ná głębią. RejPos 176; WujNT 1.Cor 16/16; SarnStat 566.

pracując za kogo [= w czyjej intencji] (1): Pozrawia was Epáfrás ktory z was ieſt/ ſługá Chriſtuſá Ieſuſá/ záwſze prácuiąc zá was w modlitwách/ ábyśćie ſtali doſkonáłymi y pełnymi we wſzelákiey woli Bożey. WujNT Col 4/12.

pracujący w czym (3): KrowObr 5v; Iákoby świątobliwſzy y doſkonálſzy w áwoim zakonie być mieli [składający śluby zakonne]/ á niżli wſzyſcy inſzy wierni w zakonie Bożym porządnie/ wedle ſtanu ſwego prácuiący. WujJudConf 145v. Cf »pracując w modlitwach«.

Wyrażenia: »pracując w modlitwach« = modlący się (1): WujNT Col 4/12 cf pracując za kogo.

»więcej pracujący« (1): po Sądźie trzeći groſz Piſárzowi z onych pieniędzy oddźieláią/ iáko więcey nád wſzytki Perſony Sądowe prácuiącemu GroicPorz d3v.

»w wierze [= wiernie] pracujący« (1): Boże tyżeś záślubił/ byś nikogo nie zgubił/ zwłaſzcżá thwego wiernego/ w wierze prácuiącego ArtKanc R20.

W przen; w nawiązaniu do przypowieści o winnicy (Vulg Matth 20/1-16) [gdzie] (1): Iedno niebo/ iedno ſzczęśćie błogoſłáwionych: ieden groſz dźienny/ ktory robotnicy w winnicy prácuiący biorą: ále nie ieden podźiał onego ſzczęśćia. SkarKaz 549a.
Przen (1): Cżłowiek ieſt myſl proſta, praczuiąca duſza BielŻyw 135.
α. W funkcji rzeczownika (14): Mieſiąc też tákże wſzytkim prácuiącym w nocy/ Iáko ieſt s twoiey łáſki ná wielkiey pomocy. RejWiz 2v; Laborantibus succurrere, Prácuyącym pomoc. Mącz 75a; Coż nam obiecuie ten wiecżny á bez pocżątku Pan? Oto ſłyſzyſz iż obiecuie káżdego prágnączego á prácuiącego ochłodzić wodą żywą RejAp 177v; [tonący Gwido wołał do rybaka] O przyiaćielu miły przypłyń ku mnie/ á day żywot tonącemu/ á wſpomoży prácuiącemu HistRzym 81; RejPos 205.

pracujący około czego (1): Prácuiący około ſłowá Bożego dwoiákiey czći godni. WujNT Bbbbbb3v.

pracujący o co (1): Wzgardzay pracuiącze o wielkie imienie ktorzi nieumieią ſie wnim obchodzić BielŻyw 43.

pracujący w czym (1): Bo y w gonitwách prácuiący [qui certat in agone] nie bierze wieńcá/ áżby práwnie wygrał. WujNT 2.Tim 2/5.

W połączeniu szeregowym (1): Kryſtus tylko prácuiącym przeſtępcom/ obćięzliwym/ grzeſznym/ y niezdrowym/ do ſiebie każe przychodzić. KrowObr 144.

W przeciwstawieniu: »pracujący ... odpoczywający« (1): Prácuyże z prácuiącym/ odpocżyway z odpocżywáiącym LatHar 279.

Szereg: »pracujący i obdążony« (1): Podźćie do mnie wſzyścy ktorzy prácuiećie/ y ieſteśćie obćiążeni (marg) prácuiący y obćiążeni. G. (–) [qui laboratis, et onerati estis] á ia was ochłodzę. WujNT Matth 11/28.
W przen; w nawiązaniu do przypowieści o winnicy (Vulg Matth 20/1-16) [gdzie] (3): A żaden rzec nie może Pánu ſwemu/ przecż on ták rownie káżdemu/ w tey winnicy ſwoiey prácuiącemu/ iednáką zapłátę zoſtáwować racży RejPos 58v.
Wyrażenie: »wiernie pracujący« (2): Słuchay iż ten dobrotliwy Pan á tey winnice kroi/ rowną zapłátę nágotował káżdemu/ y roſkazał ią dáć wſzytkim rowno wiernie prácuiącym w tey winnicy iego RejPos 61v, 61v marg.

Cf PRACOWAĆ, PRACOWITY, PRACOWNY, SPOŁPRACUJĄCY

MN