[zaloguj się]
[pdf]

RUCHOWNY (1) ai

o jasne.

Fleksja
sg
n Gruchown(e)go
pl
G ruchownych
A subst ruchown(e)

[sg n G ruchown(e)go.] ◊ pl G ruchownych. ◊ [A subst ruchown(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. O dobytku, majątku będącym czyjąś własnością i dającym się przenosić, tj. ruchomościach: przenośny; mobilis JanStat: [A to, co zostanie po nim ruchownego, to jest rzeczy jego, którekolwiek będą, to ma zostać przy tymże Janie Doruchu. KsięgiSądŁąck 1582 nr 268.]
Wyrażenia: »dobra ruchowne« = bona mobilia JanStat: SarnStat 584; [w ktorich [ziemiach] yego dobra dziedziczne y szastawne liczą, ruchowne y nyeruchowne ZapSądKrak 114].

»rzeczy ruchowne«: SarnStat 584 cf Szereg.

Szereg: »ruchowny i nieruchowny«: potym gdy oné [sieroty] do ſłuſznych lat prziydą/ od opiekuná zwykły wyćięgáć liczbę z dóbr y rzeczy ruchownych y nieruchownych [de bonis et rebus, mobilibus et immobilibus JanStat 579] którychkolwiek. SarnStat 584; [ZapSądKrak 114].

Cf NIERUCHOWNY, RUCHAJĄCY, RUCHAJĄCY SIĘ, [RUCHOMNY], RUCHOMY

ALKa, MN