[zaloguj się]
[pdf]

PRZEBUDZIĆ (7) vb pf

e jasne.

Fleksja
inf przebudzić
praet
sg
1 f -em przebudziła
imperativus
sg
2 przebudź
conditionalis
sg
3 m by przebudził

inf przebudzić (2). ◊ fut 2 sg przebudzisz (1). ◊ praet 1 sg f -em przebudziła (1). ◊ imp 2 sg przebudź (1). ◊ con 3 sg m by przebudził (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przerwać sen, obudzić; privare somno Mącz [w tym: kogo (5), co (W przen) (1)] (7): BierEz K3, M4v; gdyby kto ſpiącemu ſzeptał w vcho tak iżby go wzdy nie przebudził, tedy onemu ſpiączemu będzie ſie zdało iakoby ſłyſzał gromy albo trzaſkawice. GlabGad L7; Mącz 401d; [złodziej] Gdy gdźie do gmáchu wnidźie/ ćicho/ bez hałáſu/ Pánu Goſpodarzowi nie życży niewcżaſu. Nieradby go przebudźił/ ſnu mu nieprzerywa/ Ni káſzlem/ ni kichániem: niech zdrow odpocżywa. KlonWor 5.

przebudzić czym (1): A wſzákoż ieſlibyś ie [czeladkę] też nálazł ſpiącze [...]/ thedy też niewádzi ich mácżużką prze budzić [!]/ áby ná nie pokuſy nie przychodziły. RejZwierc 107; [Muśiſz go [sługę] raz/ dwá/ trzy/ cżtery budzić/ A pod cżás go y kiyem przebudzić. WirzbGosp Dv].

Zwrot: »przebudzić z spania« (1): ArtKanc T4v cf W przen.
W przen (1): BLiżyć ſię iuż cżás powſtánia/ przebudź duſzo ćiáło z ſpania/ przychodźi cżás świtánia. ArtKanc T4v.

Synonim: ocucić.

Formacje współrdzenne cf BUDZIĆ.

Cf PRZEBUDZONY

JR