![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [RUPIECI] | Następne hasło: 1. [RUPIEĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[RUPIEĆ vb impf
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | rupi |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | rupiåł |
praes 3 sg rupi. ◊ praet 3 sg m rupiåł.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Niepokoić, trapić, frasować; dolere, fodicare, mordere, urere Cn [kogo]: Aleć y ſam ſławney pámięći Stephan Pan náſz/ choć nie Auſtriák áni Moſkwićin doſyć go [Turka] rupiał. GrabZdanie D4v, H4v.
Szereg: »rupieć i boleć«: A iáko to cżłowieká w wolnośći wychowánego rupi y boli/ powiedźieć trudno GrabZdanie F3.
Synonimy: dręczyć, niepokoić, prześladować, trapić.
Cf RUPIĄCY]
JR