« Poprzednie hasło: PRZECIWIEN | Następne hasło: PRZECIWIENIE SIĘ » |
PRZECIWIENIE (6) sb n
Pierwsze i drugie e jasne, w końcowym e wahania.
sg | |
---|---|
N | przeciwieni(e) |
G | przeciwieniå |
A | przeciwienié |
sg N przeciwieni(e) (1). ◊ G przeciwieniå (1). ◊ A przeciwienié (4); -é (2), -e (1) SarnStat (2:1), -(e) (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
przeciwienie czyje [w tym: G sb (2), pron poss (1)] (3): tedy nic niebacząc ná przećiwienie dźiedźicá w tey mierze [...] máiętnośći onego Kmiećiá będą mogli/ y máią ie do Skárbu obróćić SarnStat 385 [idem 925], 187, 925.
W funkcji n-loc: »Woda Przeciwienia« = źródło Meriba, miejsce buntu Izraela przeciw Mojżeszowi (1): Zydowie piſzą/ iż Bog roſkazał ſłowem rzec opoce/ á Moiżeſz rozgą tykał/ przeto zárazem wodá nie ſzłá. A thę wodę przezwano wodá przećiwienia [Vulg Num 20/13: aqua contraditionis; cf Biblia Tysiąclecia: wody Meriba, gdzie się spierali synowie Izraela z Jahwe]. BielKron 41v.
Synonimy: 1. krnąbrność, opieranie, przeciwieństwo, przeciwność, przeczka, sprzeciwienie, sprzeciwieństwo, upor, uporność.
Cf PRZECIWIĆ
MC