[zaloguj się]
[pdf]

PRZEDAWACZ (4) sb m

e oraz drugie a jasne; -daw-, [-å-].

Fleksja
sg
N przedawacz
A przedawacza

sg N przedawacz (4). ◊ [A przedawacza [błędnie: przedawacze].]

Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Ten, kto oddaje za pieniądze lub inną wartość materialną, sprzedawca; venditor Calep, Cn; auctor, distractor, magister Cn (4): Calep 1107b; Ale ſam przedáwácz comparens perſonaliter muśi zeznáwáć, ieſli przedał obyczáiem wysſzéy opiſánym SarnStat 688.
[Szereg: »przedawacz i (albo) kupiec« [szyk zmienny]: a gdy śie to naydźie, a okaże, że fałsz, szybalstwo a złodźieystwo w tym iest, ma kupiec ÿ przedawacz, iako prawa okazuią, karany być. OrdunekGórn 39, 34.]
a. Handlarz [kogo, czego] (2): Bibliopola, eyn buchuerkauffer. Przedáwáć [!] kxyąg. Murm 178; Plagiarius Qui hominem, quem scit liberum esse, emit, venditive, aut pro servo tenet – Ludzi wolnich poimacz y przedawacz Calep 811a; [Cervus Inst Fv; Glosy I nr 48/20].
b. [Ten, kto zdradził dla pieniędzy (o Judaszu):
Szereg: »przedawacz i przedany«: Znácżą też trzy krzyże/ trzydźieśći pieniędzy zá ktore Iudaſz przedał Páná Chriſtuſá. A dwá Krzyżá/ znácżą przedanie y kupienie/ przedawácże y przedánego wydawce y wydánego. MWilkOpis K4.]

Synonimy: handlownik, kramarz, kupiec, przekupień.

Cf PRZEDAJNIK, PRZEDAWCA

LWil