[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKUPNY (1) ai

e jasne.

Fleksja
sg
mNprzekupny
Gprzekupn(e)go
Iprzekupnym
pl
N subst przekupn(e)

sg m N przekupny. ◊ [G przekupn(e)go. ◊ I przekupnym. ◊ pl N subst przekupn(e).]

Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. [Zakupiony:

W przeciwstawieniu: »przekupny ... własny (a. własnego urodzaju)«: ſługá káżdego ſzláchćicá [...] doſtátecżną przyśięgę vcżynić ma [...] że to zboże nie przekupne/ ále właſnego vrodzáiu páná iego UniwPobor 1591 B3; bo dróg nie powinni [kmiecie], chyba za dzień forą [lege: furę] jednę w rok ze zbożem własnym, które na folwarkach [...] uroście [...], a nie przekupnym, do Wrocławia InwSzlachKal 1599 nr 63.]

2. [Wystawiony na sprzedaż: którzy [przekupnie] wszytcy targowe płacą: od konia przekupnego gr 1, od wołu i od jałowice po półgroszku LustrMaz II 14.]
3. Sprzedający, handlujący; w funkcji rzeczownika: handlarz niewolników: Venalitius, Przedány/ Co yuż przedano yeſt. Też Przekupny/ który więznie álbo niewolniki przedáye Mącz 106a.

Synonimy: 1. kupny, nabyty, przekupiony, zakupiony; 3. ludokupiec, ludzikrajca, ludzioprzedawca, mango, martahuz, uwodziciel.

Cf NIEPRZEKUPNY

MN