[zaloguj się]
[pdf]

PRZEMAKAĆ (3) vb impf

przemakać (2), przemokać (1); przemakać Mącz, Strum; przemokać Calep.

e oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone; w przemokać o prawdopodobnie jasne (tak w moczyć, moknąć).

Fleksja
inf przemåkać
indicativus
praes
sg
1 przemokåm, przemåkåm
3 przemåkå

inf przemåkać (1). ◊ praes 1 sg przemokåm (1), [przemåkåm]. ◊ 3 sg przemåkå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Stawać się mokrym, przemoczonym; permadere Calep, Cn; madescere Mącz; commadere, madefieri, madere Cn (2): Madesco, Poczinam moknąć/ przemakáć. Mącz 203b; Permadeo, Totus madeo – Przemokąm. Calep 784b; [Volck Ttt4v].
2. O wodzie: przesiąkać, przedostawać się przez szpary w czymś; persidere Cn [przez co] (1): A ták wſzyſtká wodá która przez Groblą przemaka/ obróći ſye óną Przekopą do Rzéki. Strum I4.

Synonimy: 2. przeciekać, przekapywać.

Formacje współrdzenne cf MOCZYĆ.

AL