[zaloguj się]
[pdf]

PRZEMIESZKANIE (6) sb n

Pierwsze i drugie e oraz a jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających é.

Fleksja
sg
N przemieszkani(e)
G przemieszkaniå
A przemieszkani(e)

sg N przemieszkani(e) (2). ◊ G przemieszkaniå (1). ◊ A przemieszkani(e) (3).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Przebywanie gdzieś a. z kimś (5):
a. O ludziach (3):

przemieszkanie z kim (1): SkarKaz 580a marg cf Szereg.

przemieszkanie czyje (1): SkarKaz 580a marg cf Szereg.

Zwrot: »przemieszkanie mieć [u kogo, gdzie]« = mieszkać (1): Brath Iego Ian yuſz zabithi, a Barthell Meller kthori dzyſz v Zeganya wkurczedorff przemyeſkanye vprzyacziol ſwoych theſch Mellerow ma, obrali trzech studenthow LibMal 1547/134.
Szereg: »przemieszkanie i towarzystwo« (1): Przemieſzkánie Pánny y towárzyſtwo z Helżbietą iáko pożyteczne. SkarKaz 580a marg.
Przen [czyje gdzie] (1): panieńſka cżyſtość/ á wćiele cżłowiecżym Anyelſkie przemieſzkánie/ zwyćięſtwo nád właſną wolą/ y wſzech roſkoſzy podeptánie kogo nie obruſzy? SkarŻyw A3v.
b. O Bogu (2):
Przen (1):
Zwrot: »[gdzie] położyć przemieszkanie swoje« = zamieszkać (1): Miáſto oſadzone ná gorze/ zákryć ſię nie może: Co ſię y z Pſalmem ſtoſuie/ w ſłońcu/ powiáda/ położył przemieſzkánie ſwoie: to ieſt na iáwie y widoku. SkarJedn 13.
α. O jedności osób Trójcy Św. (1):
Wyrażenie: »zobopolne przemieszkanie« (1): że ty trzy perſony przez to zobopolne przemieſzkánie ſą ták aeterno foedere conſociatae, to ieſt/ thák zwiąſkiem Duchá s. od wieku zá tym ſpolnym przemieſzkáwániem ſą ziednocżone SarnUzn B4v.
2. Zaniedbanie, przekroczenie terminu (1): WAlko práwował ſie o dźiedźictwo z Henrykiem: á Henryk záłożywſzy ſie tym/ iż Wálko dawnośći wedle práwá czyniénia o tákową rzecz przemieſzkał/ y tákowégo przemieſzkánia [ipsam praescriptionem JanStat 562] iáko był powinien dowiódł: [...] SarnStat 594.

Synonimy: 1. bycie, mieszkanie, przebywanie, życie; 2. zaniedbanie.

Cf PRZEMIESZKAĆ

AL