[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPCHNĄĆ (2) vb pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
inf przepchnąć

inf przepchnąć (2). ◊ [part praet act przepchnąwszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Przekłuć, przebić, przewiercić, uczynić dziurkę czymś ostrym (2): Erſtechen. Przekłoć/ przebość/ et przepchnąć. Configere Calag 175b.

przepchnąć co (1): Tedy baba albo puſzcżadłem/ albo cżym inſzem oſtrym: ma głowę przepchnąć/ aby głowa mnieyſza była: gdyby ona wilkoſć wyciekła. FalZioł V 34; [Cresc 1571 510].

przepchnąć czym (1): FalZioł V 34; [Ná wierzchu przepioru máſz vcżynić dziurkę: ieśliżeby tchu śiłá było/ tedy go tám vpuſzcżáć przepchnąwſzy igiełką. CygMyśl E].

[Zwrot: »przepchnąć na obie stronie [= na wskroś]«: Drudzy záśię [...] przepchnąwſzy ná obie ſtronie w podłużki wſzytkie ſącżki w treśći trćinne wtykáią w nię kwiatek ogorkowy Cresc 1571 510.]

Synonimy: przebić, przekłoć.

Formacje współrdzenne cf PCHAĆ.

Cf PRZEPCHNIENIE, PRZEPCHNIONY

LWil