PRZEPISOWAĆ (25) vb impf
e oraz a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
Fleksja
inf |
przepisować |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
przepisuję |
|
3 |
przepisuje |
przepisują |
praet |
|
sg |
pl |
1 |
m |
-m przepisowåł |
m pers |
|
3 |
m |
przepisowåł |
m pers |
przepisowali |
conditionalis |
|
sg |
1 |
m |
bym przepisowåł |
inf przepisować (2). ◊ praes 1 sg przepisuję (9). ◊ 3 sg przepisuje (2). ◊ 3 pl przepisują (3). ◊ praet [1 sg m -m przepisowåł.] ◊ 3 sg m przepisowåł (1). ◊ 3 pl m pers przepisowali (5). ◊ con 1 sg m bym przepisowåł (1). ◊ part praes act przepisując (3).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.: przepisywać s.v. przepisać.
1.
Czynić odpis, kopię, odpisywać, kopiować (niekiedy wprowadzając poprawki, zmiany);
describere, exscribere, transscribere Mącz, Calep, Cn [w tym: co (6)] (14):
BibRadz *5v;
ſpiſali thedy kſięgi Interym doktorowie/ [...] wſzákże cżęſtokroć ty kſięgi v ſiebie táiemnie odmieniáli/ przepiſowáli/ folguiąc áby ſie Ceſárzowi podobáły BielKron 230v;
Librarius, Który xięgi z mytá [tj. za zapłatę] przepiſuyę [!]/ Drukarz. Mącz 191d,
375b,
d;
Epimenida poety przywiodł [Paweł] wirſzyk/ [...] Lecż to żak albo mnich głupi one kśięgi przepiſuiąc/ iż nierozumiał kcżemu to było napiſano/ [...] tedy to [tj. Meneta] do tekſtu wpiſał. BudNT przedm b5v;
Bo tám beze wſzego wątpienia Láćinſki tłumácz tak był przełożył Omnibus perfectis ſtare/ [...] Lecż piſarz przepiſuiąc nie nápiſał perfectis/ ale perfecti BudNT przedm b6v,
przedm b4v;
SkarŻyw 452;
Calep 310b,
396a,
599b,
1078b;
[DiarPeregr 14].
przepisować od kogo (1): Describo, Przepiſuyę od kogo drugiego Mącz 375a.
2. Tłumaczyć, przekładać [kogo = czyj tekst] (1): Ale ázaż nie ſłuſzniey wierzyć/ że ſię ábo ſam Epiphánius/ ábo ći ktorzy go przepiſowáli/ w tym omylili WujNT 603.
3.
Tworzyć kompilację (1):
Zwrot: »[kogo = czyje teksty] na jedne księgi przepisować« (1): Grekowie mieli ſześć na Biblie tłumacżow/ á przed ſię wſzytkie chowáli/ ni iednym nie wzgárdzili/ wſzytki ſześć ná iedne kśięgi zwielką pracą y nakłádem przepiſowáli. BudBib b3.
4.
Zalecać, nakazywać, wyznaczać;
praescribere Modrz, Calep, Cn; dicere Cn [w tym: co (7)] (9):
CzechRozm 135;
ácż gdzie co cżynić każę á doſkonáłe cżynienie przepiſuię/ wiem dobrze/ że y ſam dáleko od tákiey doſkonáłośći ieſtem. ModrzBaz 2,
129v;
Calep 839a.
przepisować komu (5): RejPosRozpr c4v; Powodowey ſtronie niema ſędźia z przymuſzeniem poſtępku práwnego przepiſowáć: ále [...] ták mu też niech wolno będźie/ tákim poſtępkiem przećiwko ſtronie iść/ iákim chce. ModrzBaz 87v, 2 [2 r.]; NiemObr 134.
cum inf (1): Lecż á co wádźi żebym álbo ſobie one rzecży przepiſował co inym cżynić przepiſuię ModrzBaz 2.
Szereg: »stanowić i przepisować« (1): Y ktoż im tę moc dał/ áby wiárę ſtánowić/ y ludźiom Chriſtyáńſkim przepiſowáć mieli. NiemObr 134.
5. [Przypisywać [co komu]: Nie wiem, skąd to ludzie popadli, a Waszej K⟨rolewskiej⟩ M⟨iłości⟩ to przepisują, czego W⟨asza⟩ K⟨rolewska⟩ M⟨iłość⟩ nigdy [...] uczynić nie myśli ListyPol I 1547 383.]
Synonim: 4. nakazować.
Formacje współrdzenne cf PISAĆ.
Cf PRZEPISOWANIE, PRZEPISUJĄCY
LWil