Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEPUKNĄĆ SIĘ

Następne hasło: (PRZEPUNKTOWAĆ) »

PRZEPUKNIENIE (3) sb n

Fleksja

A sg przepukni(e)ni(e) (3).

Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. przepukłość.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przepuknąć się” ‘pęknąć, rozerwać się’ (1)
II. W znaczeniu podstawowym (2)
- 1. lek. Przepuklina, tu: mosznowa (hernia scrotalis) (1)
- 2. Pęknięty wrzód (1)

I. Rzeczownik od „przepuknąć się” ‘pęknąć, rozerwać się’ (1): Też gdy gi [gruszczyczkę] na mieſtcze przepukłe prziwiąże/ albo vwarzywſzi tę iuchę ſnie^go pije/ przepuknienie ſtwarza FalZioł I 116d; [emplaſtr z rożey wárzoney ták nie wytłacżáiąc ná wrzod gorący gdy bywa przykłádan/ zbiera y przepuknienie ie^mv cżyni. Cresc 1571 499].

II. W znaczeniu podstawowym (2):

1. lek. Przepuklina, tu: mosznowa (hernia scrotalis) [czego] (1):

Wyrażenie: »przepuknienie mosznow« (1): Też [mumia] w tizannie pita/ duſznoſć w pierſiach odeymuie/ też przepukhnienie moſznow gdy ią pije FalZioł I 89c.

2. Pęknięty wrzód (1): Też [sirp (roślina)] vwarzony w winie cżirwonym/ ſwieże rany naprawia y wycżyſcia/ goić ſie richło niedopuſzci/ otok rozgania/ przepuknienie goij FalZioł I 64d.

Synonimy: I. przedzianie; II.1. przepuklina, przepukłość; 2. otok, ropa.

Cf PRZEPUKNĄĆ SIĘ

SBu