[zaloguj się]

PRZERZUCENIE (2) sb n

Fleksja

N sg przerzuceni(e) (2).

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przerzucić.

1. Poniesienie szkody lub straty [czego] (1): Iactura, Przerzucenie dóbr/ to yeſt/ ſzkodá. Mącz 161d.
2. Pokonanie w dyskusji (1): Confutatio, Przerzucenie/ Przedyſputowánie/ Przegadánie. Mącz 63b.

Synonimy: 1. strata, szkoda, utrata; 2. odparcie, przedysputowanie, przegadanie, przemożenie.

Cf PRZERZUCIĆ

SBu, ALKa