[zaloguj się]
[pdf]

PRZETACZAĆ (2) vb impf

e jasne; w inf oba a jasne, w formach praes pierwsze a pochylone.

Fleksja
inf przetaczać
indicativus
praes
sg pl
3 przetåczå przetåczają

[inf przetaczać.] ◊ praes 3 sg przetåczå (1). ◊ 3 pl przetåczają (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Tocząc, przesuwać coś ciężkiego z miejsca na miejsce; transvehere Mącz; transmovere Cn [co] (1):
Zwrot: »na wałkach przetaczać« (1): Phalangiarius, Qui aliquid oneris phalangis transvehit, Który ná walkách [!] co cięſzkiego przetacza. Mącz 296d; [Kozacy zwykli baty y łodźie ſwoie przewłocżyć od rzeki Wolhy áż do rzeki Donu [...] wyſzedwſzy ná brzeg dobyli wałkow ná ktorych mieli przetácżáć galery. BielKron 1597 630 (Linde s.v. przewlec)].
2. Przelewać z jednego naczynia do drugiego (o winie); deliquare a. traicere in alia vasa, defundere, elutriare, transfundere Cn [co z czego w co] (1): Abowiem iako otym ſama rzecż pokazuie/ y przes przipowieśći to powtarzaią. Iże wina gdy ie cżęſto ſkłody w kłodę przetaczaią kwaśnieią. KwiatKsiąż L.

Synonim: 2. przelewać.

Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.

Cf [PRZETACZANIE], [PRZETACZANY]

JR