« Poprzednie hasło: PRZETWORZANIE | Następne hasło: PRZETWORZON » |
PRZETWORZENIE (2) sb n
przetworzenie (2), [przetwarzenie].
Pierwsze i drugie e oraz o jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających é oraz -é; a z tekstu nieoznaczającego å.
sg | |
---|---|
N | przetworzeni(e) |
G | przetworzeniå |
L | przetworzeniu |
sg N przetworzeni(e) (2). ◊ [G przetworzeniå. ◊ L przetworzeniu.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przetworzyć.
[W połączeniu szeregowym: ktory [Syn] pierwey był bez ćiáłá/ á potym z ſwey dobrey woley ná końcu wiekow sſtał ſie ieſt cżłowiekiem/ bez grzechu/ bez odmiány/ bez przetworzenia ſámego śiebie WujPosN 1584 II 20.]
[»przetworzenie samego siebie«: WujPosN 1584 II 20 cf W połączeniu szeregowym.]
W połączeniu szeregowym: przetwarzenie, przeiszczenie, przeistoczenie, przemienienie, przewirzganie [synonimy napisane przez J. Wujka na marginesie do] przetwarzánia ciáłá s chlebá GrzegŻarnPos 1580 166v.]
Synonimy: I., II. odmienienie, przemienienie, przewierzgnienie, zmienienie; I. przeczynienie; II. przedzierzgnienie, przeistoczenie, przeiszczenie, przewirzganie, transsubstancyjacyja.
Cf PRZETWORZYĆ, [PRZETWORZYĆ SIĘ]
MPi