![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (PRZEWIERCANY) | Następne hasło: PRZEWIERCIANY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZEWIERCENIE (4) sb n
Pierwsze i drugie e jasne, końcowe pochylone.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | przewiercenié |
| G | przewierceniå |
sg N przewiercenié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ G przewierceniå (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. wiercenie, Linde bez cytatu s.v. przewiercieć.
Znaczenia
Przedziurawienie wierceniem; terebratio Mącz, Cn; foratus Calep, Cn; perforatio Mącz; terebratus Cn (4): Perforatio, Przewiercenie. Mącz 134d, 449d; Forabilis, Quod perforari potest – łatwy przewiercenią. Calep 431a, 431a.
Synonimy: przebicie, przekłocie.
Cf PRZEWIERCIEĆ
KO