[zaloguj się]

PRZEWLECZENIE (5) sb n

-enie (4), -ęnie (1) ActReg.

Pierwsze, drugie i trzecie e jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N przewleczeni(e)
G przewleczeniå
I przewleczeni(e)m, przewleczenim

sg N przewleczeni(e) (2).[G przewleczeniå.]I przewleczeni(e)m ActReg (2), przewleczenim BielKron (1).

stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. przewlec; poza tym w objaśnieniu s.v. przewłoka.

1. Przedłużenie, przeciągnięcie w czasie [czego] (3): Chronił ſie bitwy ſtocżenia/ odkłádáiąc to ná inſzy cżás/ máiąc thę nadzieię przewlecżenim walki á niezgodámi wielkiemi ſámi Grekowie gdyby ſie zwalcżyli/ on by ná nię [!] [...] vderzył BielKron 240.
Wyrażenie: »przewleczenie czasu« (2): Diuturnitas, Trwáłość/ przewleczenie czáſu. Mącz 91a; ActReg 155; [á ktorego by wieku oná kráiná [Litwa] tego imienia doſtáłá/ dla długiego przewleczenia czáſu to ſie nieokázuie. StryjKron 43].
2. Odłożenie na inny czas (1): zaprzewleceniem factyi się namnozy ActReg 72.
a. [Odroczenie czynności prawnej:
Wyrażenie: »przewleczenie [czego] na inny czas« (1): PRokuratorowie/ máią być przyśięgli: którym ma być dawano [...] od Zapowiedzi rzeczy záſtánéy: od Vſtánia roku: od Przewleczenia álbo Záwieſzenia Cauzy ná inny czás GroicArt 6.
Szereg: »przewleczenie albo zawieszenie«: GroicArt 6 cf Wyrażenie.]
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Protensio, przewlyeczenye BartBydg 125.

Synonimy: 1., 2. przedłużenie; 2. odłożenie, odwłoka.

Cf PRZEWLEC, PRZEWŁOKA

EB