Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYBAWIĆ

Następne hasło: PRZYBAWIENIE »

[PRZYBAWIĆ SIĘ vb pf

a jasne.

Fleksja

praet
	sg
3	m	przybawił się
3	n	przybawiło się

plusq
	sg
3	m	był się przybawił

praet 3 sg m przybawił się. n przybawiło się. ◊ plusq 3 sg m był się przybawił.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

1. [Powiększyć się ilościowo, przysporzyć się]
2. [Przyłączyć się]
3. [Pojawić się, przybyć]

1. Powiększyć się ilościowo, przysporzyć się: Bo nie tylko tego nie beło, ale się też wiele złego przybawiło, sprawiedliwości zgoła nie beło. PismaPolit 614.

2. Przyłączyć się [ku komu]: Król to w Nieszowie słysząc, wnet dwór swój wyprawił, Ku któremu się ślachty wielki zbór przybawił. StryjPocząt 359.

3. Pojawić się, przybyć [dokąd]: Czy nie drugi to Alkon tu ſie był przybáwił/ Ktory tákową pámięć po ſobie zoſtáwił. PaprGniazdo 908 (Linde s.v. przybawić).

Synonimy: 3. nastać, pojawić się.

Formacje współrdzenne cf BAWIĆ.]

ALKa