[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYCZYNNIK sb m

Fleksja

I sg przyczynniki(e)m.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto się wstawia, orędownik [za kim, za czym]: Też święty Prorok Oniaſz/ Y zárázem Ieremiaſz. Ku Bogu ręce w znośili/ A zá ludem ſie modlili. Oniaſz mu ták powiedźiał/ [...] Mieniąc go być miłoſnikiem/ Bożym/ y też przyczynnikiem. Zá tym ludem Izráelſkim/ y miáſtem Ierozolimſkim. MorawRozm B4v.

Synonimy cf PRZYCZYNICIEL.

Cf [PRZYCZYNICIEL], PRZYCZYŃCA, [PRZYCZYŃCIEL]]

ALKa