« Poprzednie hasło: PRZYDAWAN | Następne hasło: PRZYDAWANY » |
PRZYDAWANIE (6) sb n
Pierwsze a pochylone, drugie jasne; teksty nie oznaczają é.
sg | |
---|---|
N | przydåwani(e) |
G | przydåwaniå |
A | przydåwani(e) |
I | przydåwani(e)m |
L | przydåwaniu |
sg N przydåwani(e) (1). ◊ G przydåwaniå (1). ◊ A przydåwani(e) (1). ◊ I przydåwani(e)m (2). ◊ L przydåwaniu (1).
Sł stp brak, Cn s.v. przydanie, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
przydawanie czego (1): Nie zákázuieć Ian S. tymi ſłowy/ żeby nikt żadnych innych kśiąg świętych oprocz tych nie piſał/ [...] ále żeby tych kśiąg iego nikt nie pſował przydawániem ábo vymowániem czego WujNT 890.
W połączeniu szeregowym (1): [nowowiernicy słowo boże] fałeſznym przekłádániem/ vymowániem/ przydawániem y odmieniániem/ y fałſzywymi glozámi ábo wykłádámi/ árgumenty y regeſtrámi ſrodze pogwałćili WujNT przedm 3.
Synonimy: pomnażanie, przymnażanie; a. dopisowanie, przypisowanie; b. α. sumowanie.
MN