[zaloguj się]
[pdf]

PRZYOBIECOWAĆ (1) vb impf

Oba o i e prawdopodobnie jasne (tak w obiecować).

Fleksja
praet
sg pl
1 m -m przyobiecowåł m pers
2 m m pers -ście przyobiecowali

praet 1 sg m -m przyobiecowåł. ◊ [2 pl m pers -ście przyobiecowali.]

Sł stp brak, Cn: przyobiecuję, Linde bez cytatu: przyobiecywać – przyobiecuje s.v. przyobiecać.

Obiecywać, przyrzekać; appromittere, dare fidem, despondere, dicere, expromittere, polliceri, pollicitari, praestare, profiteri, promittere, pronuntiare, recipere, respondere, spondere, vovere Cn [komu]:

[Ze zdaniem dopełnieniowym: jakoście nam to pirwyj przyobiecowali in facie Ecclesiae Dei, żeście wmm. te kaznodzieje do przeszłego św. Marcina albo odprawić, albo one do subskrypcyji Konsensu generalnego przywieść mieli AktaSynod IV 357.]

Fraza: »jako przyobiecował«: [diabeł namawiał młodzieńca do popełnienia cudzołóstwa] Ale kiedy y ná ten ſproſny grzech on młodźieniec pozwolić niechćiał/ powiedźiał dyabeł: Choćia ſobie takiey vcżynnośći mey niepoważaſz/ á zá ieden vcżynek nie chceſz ſię mieć do śmierći dobrze: tedy ia przed ſię ſłowo trzymam/ iż to com ći námienił nie odmienię/ tylko wżdy co dla mnie vcżyń [...]. A ták vpiy ſię iuż choćia raz przez moie zdrowie/ á názáiutrz będźieſz miał wſzyſtkiego doſyć/ iákomći przyobiecował. WerGośc 256; [AktaSynod IV 357].

Synonimy: obowięzować się, przyrzekać, zaręczać.

Formacje współrdzenne cf OBIECAĆ.

AĆ