PRZYOBŁOCZYĆ (7) vb impf i [pf]
impf (7), [pf (praet) BudBib].
Oba o jasne.
Fleksja
inf |
przyobłoczyć |
indicativus |
praes
|
|
pl |
2 |
przyobłoczycie |
3 |
przyobłoczą |
praet |
|
pl |
2 |
m pers |
przyobłoczyliście |
3 |
m pers |
przyobłoczyli |
inf przyobłoczyć (1). ◊ praes 2 pl przyobłoczycie (2). ◊ 3 pl przyobłoczą (3). ◊ praet [2 pl m pers przyobłoczyliście.] ◊ 3 pl m pers przyobłoczyli (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
1.
Wkładać (włożyć) na kogoś odzież, ub(ie)rać, odzi(ew)ać;
amicire, induere PolAnt [kogo (3), co (1)] (4):
[Gośćiem byłem/ á nieprzyimowaliśćie mię. Nágim/ á nieprzyobłocżyliśćie mię. BudBib Matth 25/43 (Linde s.v. przyoblec).
]przyobłoczyć czym (2): A przeto ia vpominam was/ ábyſcie wielkiey troſki nie mieli w duſzach wáſzych/ cobyſcie iedli ábo pili/ ábo o thym cżymbyſcie ciáłá ſwe przyobłocżyć mieli. RejPos 217; [kapłani] Zdzieráią z nich [z bogów] ſzáty/ ktoremi przyobłocżą żony y dzieći ſwoie. BudBib Bar 5/32.
Przen (2):
a) Fałszywie przypisywać [w co] (1): Przyidźie tedy wprzod/ o Piotrowey oſobie/ y o iego vrzędźie dowiádowáć ſię porządnie z piſmá świętego/ y tego mácáć/ ieſli byſmy kędy táką zacność y władzą/ w iáką go Papieżnicy przyobłocżą/ iemu od Chriſtuſá dáną y zleconą/ y od Piotrá wykonywáną/ vpátrzyć mogli. NiemObr 31.
b)
Twierdzić, że Chrystus stał się człowiekiem (1):
Zwrot: »ciałem przyobłoczyć« (1): Abowiem tym ſámym świádectwem/ mogłoby ſię to pokázáć iż Papieżnicy wſzyſcy ſą Antychriſtámi y ſą nie z Bogá: gdyż oni á nie kto inſzy Iezuſá rozwięzuią. Bo raz go ſobie duchem/ ániołem/ Bogiem bez ćiáłá ſtánowią/ á drugi raz go ćiáłem przyobłocżą/ wćieláią y Boſtwo z cżłowiecżeńſtwem złącżáią CzechEp 75.
2.
Wkładać na siebie (1):
przyobłoczyć co na co (1): Sagum, chlamys militaris quadra, Opończány ſáyan álbo kitlik był v Rzimianów któri żołnierze ná zbroyę przyobłoczyli Mącz 364b.
[Przen: Stawać się jakimś a. kimś:
przyobłoczyć co: CZeladz albo ſlużebnicy dworſcy/ poſpolićie zwykli obycżáie pánow ſwych prziobłocżyć/ y onych náſládowáć LorichKosz 70 (Linde s.v. przyoblec).
Zwrot: »przyobłoczyć na się Pana Krysta« = stawać się wiernym chrześcijaninem: thák y ći telko prawdźiwymi ſą ſyny páná Kryſtuſowemi/ ktorzy złożywſſy s ſyebie obraz źiemſkiego człowieká/ przyobłoczą ná ſye páná Kryſtá niebieſkiego ZebrzydOdpow cv.]
3. Przykrywać, okrywać z wierzchu, osłaniać; przen [co czym] (2): á zaſz nie lepiey ieſt wykłádu ſtárożytnych świętych Doktorow/ Duchá S. pełnych [...] prziymowáć/ niżli te nieſpełnego wáſzego mozgu obłędliwe fántázye y wymyſły/ ktore wy ſłowem Bożym nadobnie przyobłocżyćie/ y zdobićie. WujJud 75v, 231.
Synonimy: 1. odziać, odziewać, ubierać, ubrać; 2. odziewać się, okrywać się, ubierać się, wdziewać; 3. ogarniać, okrywać, przykrywać.
Formacje współrdzenne cf 1. WLEC.
AĆ