![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [PRZYROBEK] | Następne hasło: [PRZYROCZAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PRZYROBIĆ vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w robić).
Fleksja
| inf | przyrobić |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | przyrobiła |
inf przyrobić. ◊ praet 3 sg f przyrobiła.
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Uczynić coś, dodając do czegoś lub uzupełniając o coś [co]: klotká [= deska do robienia sieci] ná pobocżnice właſnie ma być iáko tey połowicá coś śieć ná nie robił: á maſz przyrobić pobocżnice oko albo cżtery/ to ieſt/ przydziać z obu końcow CygMyśl F4.
Przen: Przymnożyć: Przyſzedł záś pierwſzy mowiąc: Pánie/ grzywná twoiá przyrobiłá dzieſięć grzywien [mna tua acquisivit decem mnas]. BudBib Luc 19/16 (Linde).
Synonimy: doczynić, dodać, dopełnić.
Formacje współrdzenne cf ROBIĆ.]
SBu