[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSADZIĆ SIĘ (3) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf przysadzić sie

[inf przysadzić sie.] ◊ fut 3 sg przysadzi sie (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVII w. w innym znaczeniu.

1. Usiadłszy zacząć pracować, przystąpić do pracy; przen: wykonywać zawód [do czego] (1): Prokuratorowie/ Piſárze/ podpiſkowie/ woźni/ y kto ſie iedno do tego práwnego wárſztátu przyſádźi [zmieniają prawo według swojej woli]. PowodPr 65.
2. [Postawić się na równi z kimś [do kogo]:
Szereg: »przysadzić się albo przyrownać«: Abowiem nie ſmiemy ſie przyſádzić/ álbo przyrownáć do niekthorich [inserere aut comparare nos quibusdam]/ co ſie ſámi zálecáią: ále my ſiebie ſámi w ſobie rozmierzáiąc przyrownáwamy ſie ſámi ſobie. Leop 2.Cor 10/12 (Linde).]
3. Przyłączyć się do kogoś, przejść na czyjąś stronę, przystać [do kogo] (2): Zwłaſzcżá ći Niemcżykowie/ vczynią to rádźi/ Dla gieldy doprzećiwney ſtrony ſie przyſádźi. BielSat Nv [idem] BielSjem 36.

Synonimy: 2. przyrownać się; 3. przystać, przystąpić.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

MP