[zaloguj się]

PRZYTOCZONY (9) part praet pass pf

przytoczony (7), przytoczon (2).

Pierwsze o jasne; w formach złożonych -on-, formy niezłożone z tekstów nieoznaczających ó.

Fleksja
sg
mNprzytoczony, przytoczon fNprzytoczonå, przytoczona nNprzytoczon(e)
pl
N subst przytoczon(e)
G przytoczonych

sg m N przytoczony (1), przytoczon (1).f N (praed) przytoczonå (1), przytoczona (1) RejPos (1:1).n N przytoczon(e) (1).pl N subst przytoczon(e) (2).G przytoczonych (2).

stp brak, Cn w innym znaczeniu s.v. skazanie, Linde bez cytatu s.v. przytoczyć.

1. Przybliżony, przysunięty przez toczenie (2): Advolutus – Przitoczom [!]. Calep 30a.

przytoczony do czego (1): Ad ignem advolutus, Do ogniá przitoczony. Mącz 506d.

2. Zacytowany, przywiedziony; wymieniony, podany, przedstawiony (5):
Wyrażenia: [»miejsca przytoczone«: że mieyſcá piſmá Bożego ná onym kazániu goło á obiter przytocżone/ nie inák ſnadnie/ iedno o tym co ſię rzekło rozumiáne być máią. GrodzCzyś II 2.]

»przykłady [ku czemu] przytoczone« (1): To wſzyſtko kto obaczy/ [...] wyrozumie [...] że [Pan] téſz niechce/ aby iego chrześcjani właſności niemiewali abo opuſzczali coby mieli/ okrom oſobliwyi potrzeby chfały bożyi/ abo właſnego roſkázaniá pańſkiego/ iakoſmy to ſprzykładów ku piątemu i czwartemu kacerſtwu przytoczonych obáczyć mogli. MurzNT 93v.

»na plac przytoczony« (2): A ták nie bez przycżyny ty ſłowá Páńſkie tu ſą ná plác przytocżone w tey tu dziſieyſzey roſpráwie náſzey RejPos 250, 82.

»wysszej przytoczony« (1): HETMAN ma moc ſądźić y exequowáć przeſtępcę, z Artykułów w woyſcze vchwalonych, obwołánych, y przybitych. Bo ma iuſz iurisdycią ná ten czás w mocy Królewſką, Stárośćią, y ſądu źiemſkiégo: wſzákże non contraueniendo iuri communi, wedle Státutów wysſzéy przytoczonych. SarnStat 439.

Szereg: »przytoczon a napisan« (1): A iżbychmy ſnádniey zrozumieli temu/ tedy ſie ták zdáło áby też tu byłá przytocżoná á nápiſaná hiſtoria o tym ſwiętym powołániu thego Apoſtołá ſwiętego [tj. św. Macieja]/ y o tych ſpráwach iego. RejPos 287.
3. Odniesiony, połączony treściowo, zastosowany [na kogo, na co] (2): A iż w tey Ewányeliey s. cżworáki rodzay ludzi Pan Kriſtus nam przed ocży przekłádáć racży/ ktorzy ſłucháli y ſłucháią/ y potym ſłucháć będą ſwiętych ſłow á náuki iego/ tedy tá Ewányelia s. nie tylko należáłá ná ony cżáſy Apoſtolſkie/ ále właſnie może być przytocżona ná ty dziſieyſze cżáſy náſze/ y ná pothym ſnádnie ſie przytrefić muśi. Bo záwżdy iákoż od pocżątku ſwiátá ten cżworáki rozdział miedzy ſłuchácżmi ſłowá Bożego okazował ſie RejPos 62.
Wyrażenie: »mieśce przytoczone« (1): Z Egyptu wezwałem Matth 2/15) To mieśce prorockie (y temu podobne w nowym teſtámenćie) tu ná Chriſtá Páná przytoczone/ choćby ſię wedle litery ináczey rozumieć mogło; vczy nas dobrze wykłádáć piſmá ſtárego zakonu. WujNT 9.

Synonimy: 1. przybliżon, przymkniony; 2. podany, wyłożony.

Cf PRZYTOCZYĆ