« Poprzednie hasło: PRZYTOCZON | Następne hasło: PRZYTOCZYĆ » |
PRZYTOCZONY (9) part praet pass pf
przytoczony (7), przytoczon (2).
Pierwsze o jasne; w formach złożonych -on-, formy niezłożone z tekstów nieoznaczających ó.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | przytoczony, przytoczon | f | N | przytoczonå, przytoczona | n | N | przytoczon(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | przytoczon(e) |
G | przytoczonych |
sg m N przytoczony (1), przytoczon (1). ◊ f N (praed) przytoczonå (1), przytoczona (1) RejPos (1:1). ◊ n N przytoczon(e) (1). ◊ pl N subst przytoczon(e) (2). ◊ G przytoczonych (2).
Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu s.v. skazanie, Linde bez cytatu s.v. przytoczyć.
przytoczony do czego (1): Ad ignem advolutus, Do ogniá przitoczony. Mącz 506d.
»przykłady [ku czemu] przytoczone« (1): To wſzyſtko kto obaczy/ [...] wyrozumie [...] że [Pan] téſz niechce/ aby iego chrześcjani właſności niemiewali abo opuſzczali coby mieli/ okrom oſobliwyi potrzeby chfały bożyi/ abo właſnego roſkázaniá pańſkiego/ iakoſmy to ſprzykładów ku piątemu i czwartemu kacerſtwu przytoczonych obáczyć mogli. MurzNT 93v.
»na plac przytoczony« (2): A ták nie bez przycżyny ty ſłowá Páńſkie tu ſą ná plác przytocżone w tey tu dziſieyſzey roſpráwie náſzey RejPos 250, 82.
»wysszej przytoczony« (1): HETMAN ma moc ſądźić y exequowáć przeſtępcę, z Artykułów w woyſcze vchwalonych, obwołánych, y przybitych. Bo ma iuſz iurisdycią ná ten czás w mocy Królewſką, Stárośćią, y ſądu źiemſkiégo: wſzákże non contraueniendo iuri communi, wedle Státutów wysſzéy przytoczonych. SarnStat 439.
Synonimy: 1. przybliżon, przymkniony; 2. podany, wyłożony.
Cf PRZYTOCZYĆ
AĆ