Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYTOCZON

Następne hasło: PRZYTOCZYĆ »

PRZYTOCZONY (9) part praet pass pf

przytoczony (7), przytoczon (2).

Pierwsze o jasne; w formach złożonych -on-, formy niezłożone z tekstów nieoznaczających ó.

Fleksja

sg
m	N	przytoczony, przytoczon	f	N	przytoczonå, przytoczona	n	N	przytoczon(e)

pl
N	subst	przytoczon(e)
G		przytoczonych

sg m N przytoczony (1), przytoczon (1). ◊ f N (praed) przytoczonå (1), przytoczona (1) RejPos (1:1). ◊ n N przytoczon(e) (1). ◊ pl N subst przytoczon(e) (2). ◊ G przytoczonych (2).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu s.v. skazanie, Linde bez cytatu s.v. przytoczyć.

Znaczenia

1. Przybliżony, przysunięty przez toczenie (2)
2. Zacytowany, przywiedziony; wymieniony, podany, przedstawiony (5)
3. Odniesiony, połączony treściowo, zastosowany (2)

1. Przybliżony, przysunięty przez toczenie (2): Advolutus – Przitoczom [!]. Calep 30a.

przytoczony do czego (1): Ad ignem advolutus, Do ogniá przitoczony. Mącz 506d.

2. Zacytowany, przywiedziony; wymieniony, podany, przedstawiony (5):

Wyrażenia: [»miejsca przytoczone«: że mieyſcá piſmá Bożego ná onym kazániu goło á obiter przytocżone/ nie inák ſnadnie/ iedno o tym co ſię rzekło rozumiáne być máią. GrodzCzyś II 2.]

»przykłady [ku czemu] przytoczone« (1): To wſzyſtko kto obaczy/ [...] wyrozumie [...] że [Pan] téſz niechce/ aby iego chrześcjani właſności niemiewali abo opuſzczali coby mieli/ okrom oſobliwyi potrzeby chfały bożyi/ abo właſnego roſkázaniá pańſkiego/ iakoſmy to ſprzykładów ku piątemu i czwartemu kacerſtwu przytoczonych obáczyć mogli. MurzNT 93v.

»na plac przytoczony« (2): A ták nie bez przycżyny ty ſłowá Páńſkie tu ſą ná plác przytocżone w tey tu dziſieyſzey roſpráwie náſzey RejPos 250, 82.

»wysszej przytoczony« (1): HETMAN ma moc ſądźić y exequowáć przeſtępcę, z Artykułów w woyſcze vchwalonych, obwołánych, y przybitych. Bo ma iuſz iurisdycią ná ten czás w mocy Królewſką, Stárośćią, y ſądu źiemſkiégo: wſzákże non contraueniendo iuri communi, wedle Státutów wysſzéy przytoczonych. SarnStat 439.

Szereg: »przytoczon a napisan« (1): A iżbychmy ſnádniey zrozumieli temu/ tedy ſie ták zdáło áby też tu byłá przytocżoná á nápiſaná hiſtoria o tym ſwiętym powołániu thego Apoſtołá ſwiętego [tj. św. Macieja]/ y o tych ſpráwach iego. RejPos 287.

3. Odniesiony, połączony treściowo, zastosowany [na kogo, na co] (2): A iż w tey Ewányeliey s. cżworáki rodzay ludzi Pan Kriſtus nam przed ocży przekłádáć racży/ ktorzy ſłucháli y ſłucháią/ y potym ſłucháć będą ſwiętych ſłow á náuki iego/ tedy tá Ewányelia s. nie tylko należáłá ná ony cżáſy Apoſtolſkie/ ále właſnie może być przytocżona ná ty dziſieyſze cżáſy náſze/ y ná pothym ſnádnie ſie przytrefić muśi. Bo záwżdy iákoż od pocżątku ſwiátá ten cżworáki rozdział miedzy ſłuchácżmi ſłowá Bożego okazował ſie RejPos 62.

Wyrażenie: »mieśce przytoczone« (1): Z Egyptu wezwałem Matth 2/15) To mieśce prorockie (y temu podobne w nowym teſtámenćie) tu ná Chriſtá Páná przytoczone/ choćby ſię wedle litery ináczey rozumieć mogło; vczy nas dobrze wykłádáć piſmá ſtárego zakonu. WujNT 9.

Synonimy: 1. przybliżon, przymkniony; 2. podany, wyłożony.

Cf PRZYTOCZYĆ

AĆ