Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYTULNY

Następne hasło: [PRZYTUŁAĆ SIĘ] »

PRZYTULONY (5) part praet pass pf

o jasne.

Fleksja

sg
f	I	przytuloną

pl
N	subst	przytulon(e)
I	f	przytulon(e)mi

sg f I przytuloną (1). ◊ pl N subst przytulon(e) (3). ◊ I f przytulon(e)mi (1).

Sł stp s.v. przytulić, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przyciśnięty, przygarnięty czule do siebie (1)
2. Przyciśnięty, przygięty, przytknięty (4)

1. Przyciśnięty, przygarnięty czule do siebie (1):

Wyrażenie: »przytulony do piersi« (1): Gdy z przytuloną do pierśi tyś ſię porozumiał Lutnią/ ſłoniem [= kością słoniową] opráwioną/ ſam ſię Phoebus zumiał KlonŻal B2v.

2. Przyciśnięty, przygięty, przytknięty; applicatus Mącz (4):

przytulony do czego (2): FalZioł V 21c; Aures applicatae, Máłe vſzy do głowy przitulone. Mącz [305]b.

przytulony ku czemu (2): taki ma być [obyczaj rodzenia] naprzod iż głową ſie ma dziecię rodzącz vkazować, potym ſziją z ramiony, potim rącżki ku boczkom przytulone á ku noſzkam ſciągnione. FalZioł V 16c, V 16d.

Synonimy: 1. objęty, obłapiony, przygarniony; 2. przyciśniony.

Cf PRZYTULIĆ

AĆ