« Poprzednie hasło: [PRZYTULICZKA] | Następne hasło: PRZYTULIĆ SIĘ » |
PRZYTULIĆ (10) vb pf
inf | przytulić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś przytulił | m pers | |
3 | m | przytulił | m pers | przytulili |
f | przytuliła | m an | ||
n | subst | przytuliły |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przytul |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by przytuliła |
inf przytulić (1). ◊ fut 3 sg przytuli (2). ◊ praet 2 sg m -ś przytulił (1). ◊ 3 sg m przytulił (2). f przytuliła (2). ◊ [3 pl m pers przytulili. subst przytuliły.] ◊ imp 2 sg przytul (1). ◊ con 3 sg f by przytuliła (1). ◊ [part praet act przytuliwszy.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
»k sobie przytulić« (1): Przeto z ziemie go [Maryja Jezusa narodzonego] podnioſwſſy [...] tzaluiąutz ij oblapiaiątz k ſobie go przitulila OpecŻyw 15v.
przytulić do czego (1): FalZioł V 22b; [Leżáło tedy thám nacżynie pełne octu. Tákże oni (wźiąwſſy) gębkę nápoioną octem/ obłożywſſy ią Hizopem przytulili do vſt iego [obtulerunt ori eius]. Leop Ioann 19/29 (Linde)].
przytulić ku czemu (1): Zaſię ieſtli by ſie przygodziło rodzenie iedną ręką: [...] Tedy baba omocżywſzy rękę w migdałowym oleyku [...]: ma ono dziecię nazad w żywoth za ramiona iąwſzy: wpychać czo nadaley może, A potym iako może nalepiey á napilniey przytulić rącżkę ku bokowi dziecięczemu/ á thakże głowkę proſto ku rodzeniu nawodzić. FalZioł V 22b.
Synonimy: 1. objąć, obłapić, przygarnąć; 2. przybliżyć, przytknąć.
Formacje współrdzenne cf TULIĆ.
AĆ