[zaloguj się]
[pdf]

1. PRZYWALAĆ (3) vb impf

W formach odmiennych -wå- (1), -wa- (1) Mącz (1:1).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przywålåm
3 przywålają

praes 1 sg przywålåm (3). ◊ [3 sg przywålają.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

1. Tocząc coś ciężkiego przybliżać, przysuwać; advolvere Mącz, Cn; supervolvere Calep (2): Advolvo, Przitaczam/ prziwalam. Mącz 506d; Calep 1034a.

[przywalać co skąd: ſośnie/ Vpadáią/ od śiekiér brzmi iedliná głóśnie/ Ieśieninę/ y dęby wielkié rozbiiáią Klinmi/ á z gór modrzewie wielkié przywaláią [advolvont ingentis montibus ornos VI 182]. VergKoch 156.]

2. Przygniatać, przytłaczać, przyduszać padając, waląc się na kogoś a. na coś; obruere Mącz, Cn; adobruere, superobruere Cn (1): Obruo, Przipádam/ Przilegam/ Prziwálam/ Przitlaczam. Mącz 361d.

[przywalać kogo: A Zmodź Niemcow ták kole/ bije/ wiąże/ ſiecze/ Aż kreẃ po gęſtym krzewiu y kłodźinách ciecze. Drugich drzewá okrutnym przywaláią pędem/ Leżą trupi oziębli przytłuczeni rzędem StryjKron 581 [idem] StryjPocząt 411.]

*** [Bez wystarczającego kontekstu: Przywalam/ Advolvo, obruo, opprimo. Volck Vvv4v.]

Synonimy: 2. przylegać, przypadać, przyrzucać, przytłaczać.

Formacje współrdzenne cf WALIĆ.

MPi