[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWŁASZCZAN (5) part praet pass impf

przywłaszczan (3), przywłaszczany (2).

Pierwsze a pochylone; drugie w formach niezłożonych pochylone, w formach złożonych jasne.

Fleksja
sg
mNprzywłåszczån fNprzywłåszczåna nNprzywłåszczåno
pl
N subst przywłåszczan(e)

sg m N (praed) przywłåszczån (1). ◊ f N (praed) przywłåszczåna (1). ◊ n N (praed) przywłåszczåno (1). ◊ N pl subst przywłåszczan(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. O którym wyraża się przekonanie, że jest czyjąś cechą, przysługuje komuś itp., przypisywany [komu] (2): Potrzebá tedy áby to vſługowánie [tj. sprawowanie funkcji duchownych] właſnoſciámi ſwemi było ogránicżono [...]/ á iemu więczey ábo mniey nád to co mu właſnie przynależy/ nie było przywłaſzcżano. RejPosRozpr b4.
a. Którego sprawstwo jest przypisywane komuś (1): cżego nas Bog ſam náucżył/ o iednośći Boſkiey iſtnośći/ á rozdźiale trzech perſon/ y o ich ſpráwách/ ktore ym oſobliwie przywłaſzcżáne bywáią KuczbKat 9.
2. Nadawany, udzielany [komu] (2):
Fraza: »nie ma być tytuł [czego] przywłaszczan« (1): á niema być tytuł rycerſtwá przywłaſzcżan [nec ... titulus ... tribuendus] tym/ ktorzi go nigdy niezásłużyli. ModrzBaz 76v.
Szereg: »przywłaszczan i przypisowan« (1): A wſzákoż tá cżeść y tá chwałá ták iey [Maryi] ma być przywłaſzcżaná y przypiſowaná/ iákoby ſie tym nic nie dotykáło oney wiecżney chwały Boſthwá Páńſkiego RejPos 304.
3. Odnoszony, uznawany za dotyczący czegoś (o wypowiedzi) [czemu] (1): A thy ſłowá [Luc 19/9-10] potym były przywłaſzcżáne ściánam onym pomázánym á krzyżyki pokryſlánym czo żadnym obycżáiem być nie mogło. RejPos 348v.

Synonimy: 1. przyczytawan, przypisowany; 2. przydawany, przypisowany; 3. przydawany.

Cf PRZYWŁASZCZAĆ

PP