![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PUSTOCIEMNY] | Następne hasło: [PUSTOŁ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PUSTOĆ sb f
[cf też PUSTO Mącz 401d]Fleksja
A sg pustoć.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Miejsce, w którym nic nie ma, tu: dziura po czymś: rozkroiwſzy tákowe iábłko/ wykroić wſzytko ono twárde mieśce w pośrzodku z iądrkámi/ potym nákłáść w onę puſtoć cukru Cresc 1571 384.
AN