Ur. w r. 1627 w Oświęcimiu (ówczesny pow. śląski, woj. krakowskie, Małopolska); zm. w 1603. Pochodził z rodziny ubogich mieszczan (matka – z domu Gąsiorek, siostra Stanisława Kleryki); nobilitowany w 1561.
Wuj, Stanisław Kleryka, zaopiekował się nim, sprowadził w 1538 r. do Krakowa, następnie wysłał go na studia i ułatwił mu karierę dworską. Studia humanistyczne odbył w latach 1556 – 1559 we Włoszech (w Padwie (?), w Wenecji (?), przedtem wyjeżdżał tam w 1550 r.). Ok. r. 1545 został pisarzem kancelarii biskupa krakowskiego i podkanclerza koronnego Samuela Maciejowskiego, potem dworzaninem Andrzeja Zebrzydowskiego, następnie podkanclerzego Jana Przerębskiego; w 1552 zaczął pracować w kancelarii Zygmunta Augusta, w którego służbie pozostawał do końca – później jako sekretarz i bibliotekarz (od 1565 w Tykocinie). Po śmierci Zygmunta Augusta zatrzymał go na dworze Stefan Batory. Odbył liczne podróże dyplomatyczne u boku króla lub z innymi poselstwami (1548 – do Siedmiogrodu z Padniewskim, w 1553 do Wiednia z Przerębskim). Przyjął niższe święcenia duchowne i otrzymał jako beneficjum probostwo w Wieliczce (1554); w 1571 mianowany starostą tykocińskim.