Ur. ok. r. 1501 prawdopodobnie w Lubawie (ówczesny pow. Michałowo, Prusy Królewskie). F. Siarczyński, Słownik historyczno-statystyczno-geograficzny królestwa Galicyi, rkps Ossol. 1825/III, twierdzi, iż pochodził z Rusi Czerwonej, z Krowicy k. Lubaczowa w diecezji przemyskiej; zm. w 1573 w Piaskach k. Lublina. Pochodzenie szlacheckie.
Kształcił się w Akademii Krakowskiej (1515). Był sekretarzem i rządcą dóbr wojewody krak. Piotra Kmity; ok. 1537 dostał od Kmity probostwo i zarząd starostwa w Sądowej Wiszni k. Lwowa; w 1551 objął po Stankarze obowiązki kaznodziei w zborze kalwińskim w Pińczowie i pełnił je do r. 1555; potem był ministrem zborów we Włodzisławiu, Brzezinach, Goślicach i Książu, a także superintendentem podlaskim. Od 1570 był kaznodzieją w Piaskach k. Lublina. W 1553/54 przez kilka miesięcy przebywał w Wittenberdze.