Ur. w r. 1513 prawdopodobnie w Przemyślu albo w Orzechówce k. Przemyśla (Ruś Czerwona); zm. w 1566. Pochodził z rodziny szlacheckiej, ojciec był pisarzem ziemi przemyskiej.
Kształcił się w Akademii Krakowskiej (1526), w latach 1528 – 1531 na uniwersytetach w Wiedniu, Lipsku i Wittenberdze (słuchał tam wykładów Melanchtona i miał kontakty z Lutrem); w latach 1531 – 1540 studiował w uniwersytetach włoskich (w Padwie, Bolonii, Wenecji i w Rzymie, gdzie zaprzyjaźnił się z Kromerem). W 1541 został wyświęcony na księdza, w 1543 dostał plebanię w Żurawicy k. Przemyśla; w 1551 ożenił się. Głośne były jego wystąpienia przeciw celibatowi duchowieństwa i nadużyciom władz, klątwa rzucona przez biskupa Dziaduskiego, odwołanie się do sejmu w Piotrkowie, zawieszenie klątwy i w 1561 uznanie go za prawowiernego.