a. W funkcji właściwej; występujący w dwu różnych odmianach, rodzajach, gatunkach, znaczeniach itp.; duplex Murm, Mącz, Cn; biformis Calep, Cn (301): PatKaz II 37, 42v, 83; PatKaz III 138; Murm 204; PAſternak [...] ieſth dwoiaki/ domowy y polny FalZioł I 105b; Ieſt to ziele dwoiakicj [!] oſoby rozney FalZioł I 111c, I 81 d, 100c, 130c, IV 22a, 50a (63); GlabGad G, Hv, K4; WróbŻołt H3; SeklWyzn b4, f3v; SeklKat D3v, K, Qv, Q4v; RejKup v5; MurzNT 93v [2 r.], 111; KromRozm III F6v [2 r.], Iv [2 r.]; iż ieſt dwoiáki koſcioł/ tho ieſt/ koſcioł wiernych Páńſkich y koſcioł ludzi złośćiwych. LubPs Gv, K4, R4; Linia pobocznia ieſt też dwoiáka/ iedná ieſt rownych Perſon w ſtopnioch/ á druga nierownych. GroicPorz ff3, a2, ſ, t [2 r.], v4 [2 r.], ii4v (15); KrowObr 76v [2 r.], 130v [4 r.], 184, 237v [2 r.], Rr2, Rr3; RejWiz 37 [2 r.], 79v marg, Cc4v, Cc5; Leop Sap 11/13, Nah 1/9; RejZwierz 82; BibRadz I *5v, I 1, Sap 11/13; BielKron 36 marg, 46, 296v, 335; KwiatKsiąż K2v; Mącz 58b, 76a, 98a, 101b, 306a; Iedenći ieſt Kriſtus iedná perſoná iego/ ále dwie formie albo dwoiáki ſtan iego. SarnUzn F4v, F4; GórnDworz L8v, N8, S4, Gg3; RejPos 34v; RejPosWiecz² 92; BiałKat 71, 198v, 378v, 425; KuczbKat 320 [2 r.], 345 [2 r.], 370, 410; [Tatarowie] Ordynek dwoiáki y troiáki ku potykániu miewáią BielSpr 68; WujJud 57v, 81v, 86 [2 r.], 92v, 191 [2 r.] (18); WujJudConf 79, 151v [2 r.], 191, 256v; HistHel D3v; BiałKaz B4; CzechRozm 7v, 118v [9 r.], 153 marg, 156 [2 r.], 207 (22); SkarŻyw 445; CzechEp 220 [2 r.], 227; CzechEpPOrz *3; NiemObr 142; PaprUp H4v; Calep 131a, 335a; dwoiáka napáść ná mię pádłá/ A boiaźń niewymowna ſerce mé ośiádłá. Tu mi idźie o mężá/ owdźie ſerce boli O ſyná GórnTroas 46; LatHar 6, 121, 286, 558, 638 (14); Dwoiáki ogien ná onym świećie, wieczny y docześny. WujNT 584 marg, przedm 34, 72 marg, 238 [2 r.], 286 marg, 765 marg (20); WysKaz 15 [2 r.]; Też vſtáwiamy wſzyſtkim przerzeczonym Vrzędnikóm ná kożdy rok dwoiákié ſzáty [duplicia vestimenta JanStat 42]/ to ieſt Letnié y na Zimę SarnStat 377, 149, 290, 424, 1286, 1297; W cżym ſię dwoiáka y wielka obrázá náyduie: iedná ſámego Bogá/ [...] druga oſtátniey woli rodźicow ábo przodkow ſwych PowodPr 49; SkarKaz 84b, 310a [2 r.], Oooo2v; KlonFlis Fv, F2, F2v.

W charakterystycznych połączeniach: dwojaki (-a, -e) z nazwami gatunków roślin i zwierząt (57); annotacyja, arest, barwa, brzeg, chuć (3), chwała (2), dar, dobro, dobrodziejstwo (2), doskonałość, dosyć uczynienie (6), duch (5), frasunk, gorączka, grzech (3), kapłaństwo, kaźń (2), kielich, korona (2), kościół, królestwo, krzest, krzyż (3), księgi, linija, list, ludzie (6), mieszkanie Pana Krystusa, miłość (4), moc (2), mowa, napaść, nazwisko (2), narodzenie, nieprzyjaciel (4), niewola (4), obietnica, obowiązka, obrona, obrządek, odzienie, ofiara, ogień, ordynek, osoba (2), panowanie, persona, pieczęć, pieniądze, pociecha, post (4), pośrzednik (2), poświęcenie, potomstwo, potrzeba, powinność (3), pożądliwość, pożytek (3), pożywanie, prawo, przyczyna, przypiski, radość (2), rękojmia, rodzenie (7), rozum, ruszanie, rzecz (2), sąd, smutek (2), spowiedź (2), sprawa (3), sprawiedliwość (3), stan (2), sykiel, szaty (2), śmierć, święto, targi, targowe, tesknica, tradycyja, tydzień, umysł, urząd (2), usprawiedliwienie, utrapienie, wezwanie (2), więzienie, wina, władza (7), własność (3), woda, wybawienie (6), wybicie (2), wyrozumienie, zgorszenie, zgromadzenie (2), złodziejstwo, zwierzchność (5), żart.

b. W funkcji liczebnika mnożnego i wielokrotnego; podwójny, złożony z dwu jednostek lub części; dwukrotny; duplus Mącz, Calep, Cn; geminus Mącz, Calep; binarius, bipartitus a. bipertitus, dualis, duplarius, duplex Mącz; ingerminatus Cn (58): [Pitacus] prawo iawne vſtanowił, Aby każdy opilecz pokutą dwoiaką karan był. BielŻyw 12; SeklKat Hv; KromRozm III K4v [2 r.]; KrowObr B4, 4v, 126v; BibRadz Gen 23/8, 17, 19; BielKron [84²]v; GrzegRóżn H4 [2 r.]; od vcżniow ktorzi ſię ieſzcże v żadnego nievcżyli pewną á słuſzną zapłatę brał/ á od tych ktorzi ſie od inſzych nieco naucżyli/ dwoiakiey żądał. KwiatKsiąż K4; A ieſliże ſie iakowych błędow nápiją/ tedy takowym potrzeba będzie dwoiakiego cżaſu/ naipierwey yżeby w yeden ſnich blędy były wybite/ á potym yżeby ſię w drugi prawdziwich nauk vcżyli. KwiatKsiąż K4; Diphthongus Geminus sonus, Dwoyáki ton/ gdy ſie weſpołek dwie vocales zeydą w yedney ſyllábie. Mącz 89c; Bipartitus seu Bipertitus, Rozdzielony ná dwie częśći/ dwoyáki/ śowity [!]. Mącz 281d, 25a, 25b, 97d, 98a [4 r.], 143a, 298d, 306a [2 r.], 399b; Trzywęgláſta Figurá dwoiáka/ o iednym śrzednim punkćie/ QUINCVNCEM cżyni OrzQuin H3v, M4; BiałKat 363v [2 r.]; RejPosRozpr c2v; HistHel D3v; O Koronáciey dwoiakiey ná Kroleſtwo Ruskie Daniłá Romanowicá StryjKron 330; KochFr 91; WerGośc 214, 265 [2 r.]; Calep 344b, 345a [2 r.], 449a; LatHar 128, 365, 461; Kápłani ktorzy ſię w przełożeńſtwie ſwym dobrze ſpráwuią/ niech będą miáni godnymi dwoiákiey czći [duplici honore digni] (marg) dwoiákiego opátrzenia. Heb. (‒) WujNT 1.Tim 5/17 [przekład tego samego tekstu SeklKat H2, KromRozm III K4v [2 r.], KrowObr B4, 4v, 126v; BiałKat 363v [2 r.], RejPosRozpr c2v; WujNT 728, Bbbbbb3v], s. 728, Bbbbbb3v; SarnStat 123, 299, 943, 975.

W charakterystycznych połączeniach: dwojaki (-a, -e) czas, cześć (11), poczciwość (2), część, dźwięk, trzywęglasta figura (2), jaskinia (2), kaźń, koronacyja, myto, nakład (2), opatrzenie, płat, pokuta, przeklęctwo, staranie, utrata, wina (2), zapłata (4), żołd (2).

c. W funkcji liczebnika głównego; dwa (3): Przyſzli dwá młodzyeńcy ſynowie proroccy do páná mego Helizeuſzá/ á nie ma ich cżym dárowáć/ prośił cię o dwá funty ſrebrá/ á o dwoiákie ſzáty [vestes mutatorias duplices Vulg 4.Reg 5/22]. BielKron [85²].