»namowam miejsca nie dać« = nie usłuchać (2): wſchakoſch, on namowam thakowym yego myeyſcza nyedayacz wpoſlugi the nyebeſpyeczne wdacz ſzią nyechczyal LibMal 1546/111v; MurzHist C3v.

»namowy mieć [od kogo]« (1): W domu tedy ich mieſzkáiąc/ cżęſte namowy miáłá od nich. Przyzwol/ mowiły/ Doroto Ceſarſkiemu roſkazániu SkarŻyw 125.

»namowami odwieść (a. odwodzić) [od czego] zwieść (a. wywieść) [z czego]« = persuasione deludere Vulg [szyk zmienny] (5:3): Leop 2.Par 32/15; RejAp 141v; [kąpiącą się Zuzannę dwaj starcy] dziwnemi namowámi chcieli ią zwieść z onego zacnego przedſięwzięcia iey RejZwierc 201v, [203]; námawamy/ odwieść go od ſtárożytney powſzechney wiáry Chrześćijáńſkiey chćiąno. BiałKaz I3v; CzechRozm 67v; SkarŻyw 179; WujNT 697.

»namowami odwrocić [kogo od kogo]« (1): bo thego Maurycego rádá/ nieboſzcżyká iego Dziadá Ierzyká/ záſię namowámi ſwemi odwroćiła od Luterſkich Kſiążąt. BielKron 220v.

»namową przyciągać« (1): Mnichy tákże do ſwe^go kácerſtwá pierwey łágodną námową Ceſarz/ potym mocą przyćiągał. SkarŻyw 300.

»namową przywieść (a. przywodzić); przywiedzion namową; namowa przywiodła« [w tym: do czego (4), ku czemu (4), na co (2), iż] [szyk zmienny] (9;1;1): WróbŻołtGlab A3; Thamze ſtoyacz oblicznye Ian Vylyenczik [...] zeznał ze [...] Iacuba ze Lwowa ku falſchiwemu ſzwyadecztwv przecziwko ſcheraphedinovi Thurkovi namowamy ſwymy yeſt prziwyodl LibMal 1548/144, 1548/138v, 144; MurzHist E3v; RejAp 112v; Namowá ludzka y ręká Boſka/ iáko go do wzgardy świátá y zakonnego ſtanu przywiodłá. SkarŻyw 508 marg, 457; StryjKron 722; OrzJan 9; KlonWor 67.

»przyzwolić (a. przyzwalać), przystać namowam« [szyk zmienny] (4:1): LibMal 1548/145v; ieſtem zwyężon nieborak/ przyſtałem ie^go námowám/ vczyniłem Diabłu kwoli MurzHist N2, K3; LubPs Y; A niektórzy iednák przyzwalali namowam [persuadebantur dictis]/ á niektorzy niewierzyli. BudNT Act 28/24.

»(u)czynić [co] z namowy, za namową« [szyk zmienny] (8:3): A thą kradzyeſz vczinył znamowy y zwyadomoſzczyą Marczina parobka, [...] kthori za domem gdi kradł stall na ſtrazi LibMal 1547/136, 1544/80v, 1546/120; Diar 76; Włádziſław Krol Węgierſki y Polſki wypowiedział Turkom przymierze/ áto vcżynił znamowy Papieſkiey. BielKron 245, 201, 228, 316v, 458v; Zá tymi namowámi on ſtáruſzek miły/ [...] cżynił tę poſtáwę/ Ze ſie z nimi wdáć niechciał więcey w żadną ſpráwę. HistLan D3; Theodoſius Rzymſki Ceſarz/ zá namową Ambrożego [impulsu Ambrosii] Biſkupá Medyoláńſkiego/ vcżynił tę vſtáwę ModrzBaz 80.

»namową ułowić« (1): Ledwie byli pięć dni mniſzy oni ná wygnaniu/ á iuſz kazał ie záśie názad [...] przyprowádzić : áby ie namową vłowić ábo okrutnymi mękámi zniewolić mógł. SkarŻyw 300.

»namową zmiękczyć, wzruszyć« (2:1): BielKom Fv; Ceſarz chcąc ie oſzukáć/ poſłał do nich niektore zdrayce do więzienia: áby ich ſami od śiebie nie od krolá namową do tego zmiękcżyli/ áby Chrześćiáńſką wiárę porzućili SkarŻyw 131, 151.

»namową, przez namowę zwieść (a. zwodzić)« [szyk zmienny] (3:1): gdy iuż króle zwiodłá namowámi chytremi á obleſnemi ſwemi/ co tá iey żołtość známionuie/ iuż ino ludzi poiłá winem plugáſtwá ſwego RejAp 141; SkarŻyw 368; ſłuſznie ſię káżdy ma ſtrzedz Lutrá/ Kálwiná/ [...] áby ſię nikt zdrádliwemi ich namowámi nigdy nie dał zwodzić. WujNT 520, 645.

»namową diabelską zwyciężony« (1): Anániaſz Bogu był pieniądze poślubił: z ktorych potym/ námową dyabelſką zwyćiężony/ viął iákąś cząſtkę WujNT 415.

»długie namowy« (1): Po długich tedy namowach dał ſię Olgerd do ſłuſznego iednánia y przymierza nákłonić StryjKron 421.

»namowy dobre« (1): ktęmu ſerce i wolą iego ciągnął/ aby przyzwolił námowám dobrém i panu Bogu vfał MurzHist K3.

»dziwne namowy« (4): RejZwierc 201v; BiałKaz I3v; Gdy Iuliáná ſtáwiono Márcynianowi/ dziwnymi go namowámi vżywał/ aby Chryſtuſa odſtąpił. SkarŻyw 179; Syná dziwnemi namowy y ſieroctwá ſwego przekładánim y máćierzynſkimi łzámi od wiáry S. odwieść niemogł. SkarŻyw 179.

»łagodne namowy« [szyk 5:2] (7): NiemObr 15; SkarŻyw 207 [2 r.], 300; Papież [go] namowámi łágodnymi y rozgrzeſzenim od przyſięgi do nieſczęſliwey woyny przywiodł. StryjKron 722. Cf »przez łagodne namowy«, »z namowy łagodnej«.

»namowa miękka« (1): od tego cżáſu/ áni namowá miękka/ áni oſtra: áni świeże rozgi niepomogły: áby on domowy iad/ [...] przypuśćić w ſerce chćial. SkarŻyw 371.

»(chytre a) obleśne namowy« [szyk 1:1] (2): áni obleſnemi namowámi ſwemi/ áni tym fáłeſznym winem ſwoim nie mogłá ich zwieść RejAp 141v, 141.

»omyłna namowa« (1): Niechże was thedy niezwodzi Ezechiaſz/ áni omyłną namową z rozumu nie wywodzi/ á teſz mu niewierzćie [Non vos ergo decipiat Ezechias nec vana persuasione deludat]. Leop 2.Par 32/15.

»namowa ostra« (1): SkarŻyw 371 cf »namowa miękka«.

»przeciwne namowy« (1): [Paweł św. napomina wszystkich, aby w wierze trwali] nie dbáiąc nic ná przećiwne namowy haeretyckie/ y ná wſzytkio prześládowánia świeckie y ſzátáńſkie. WujNT 518.

»namowy święte« (1): wſzelakiem go obyczaiem nadrogę zbawięnną przywięść vsiłowáł/ nietilko namowami świętemi/ ale teſz i ſám śię za nim nábożnié ku panu Bogu modląc MurzHist E3v.

»namowa i napominanie« [szyk 1:1] (2): Nápominánie y namowá ku Spowiedzi y Pokućie. KarnNap C2v; CzechEpPOrz **4v.

»obietnice i namowy« [szyk 2:1] (3): á przedſię ſie nie dał żadnemi namowámi y obietnicámi odwieść od oney przyſtoynośći ſwoiey. RejZwierc [203]; WujNT 690. Cf »na obietnice i namowy«.

»pokusy, namowy« (1): dźiwne nań pokuſy/ dźiwne namowy oto przychodźmy BiałKaz I3v.

»namowa i prośba« [szyk 3:2] (5): pocżął vżywáć wſzytkich prośb/ wſzytkich namow/ wſzytkich chytrośći/ áby ią przećiwko ſobie vcżynił ſkłonną. GórnDworz Bb2v, O7. Cf »na prośbę i z namowy«, »za namową i prośbą«.

»rada i (ani) namowa« (2): Widząc lud ná ſię bárzo zwaśniony/ ktory ſię iuſz rádą áni namową żadną viąć niemogł: vćiekł z miáſtá SkarŻyw 273. Cf »z rady i namowy«.

»(nie) słowa i (ani) namowy« [szyk 4:1] (5): Owa tám było y ſłow doſyć/ y namow wymyſlonych/ prośb żáłobliwych śiłá GórnDworz O7; SkarŻyw 207; SkarKazSej 671a; KlonWor 67. Cf »przez namowy i słowa«.

»na namowę [(czyją)]« (10): na thąſch namową vkradl ſwemv Goſpodarzewi trzy wyertelye owſſa wſtodolye. LibMal 1544/93v, 1544/88v, 93; KromRozm III B; LubPs Rv marg; BibRadz I 2c marg; WujNT 658.

»przez namowę« (5): głowę [Syby] przez namowę iedney niewiáſty Ioábowi z miáſtá wydano/ á on teſz oblężenie roſpuśćił. Leop 2.Reg 20 arg; BielKron 365v.

~ W przeciwstawieniu: »przez łagodne namowy ... gwałtem« (1): co nie może być/ przez łágodne namowy/ gwałtem y mocą wyćiſnąć [by] ſię mogło. NiemObr 14.

»z namowy« [w tym: czyjej (36)] (39): Item Calynowey na Wynarach poduſchką vkradl znamowy kuthka kthori theſz thu ſzyedzi LibMal 1545/105v, 1548/148; GliczKsiąż B3; Neron ná ten cżás Krześćiany mordował rozmáitemi mękámi/ z namowy inych. BielKron 142v, 15v, 95, 165, 166v, 185v (16); PaprPan Hh3v; POPIEL WTOry/ tákiſz też/ od Myſzy ziedźiony: Ze Stryie ná cżći potruł z namowy złey Zony. KlonKr A2v; SkarJedn 130; SkarŻyw 492; CzechEp 13.

~ W przeciwstawieniu: »nie z jedno ... jedno z namowy« (1): [Ulrykus pisał do cesarza] áby mu odpuśćił przewinienie wymawiáiąc ſie/ iż to nie zſwey chući vcżynił/ iedno znamowy niektórych. BielKron 228.

»za namową [w tym: czyją] (15)« = hortatu, impulsu Modrz (22): Za thąſch thedi namową naczal yuſch o goſpodinyey miſlycz, y Richlo potym chcziall oną ſzyekyerą ſprząthnacz LibMal 1543/76v, 1544/80v, 1548/139, 1549/ 150v [2 r.], 1551/161, 1552/167; HistLan C4v; ModrzBaz 21v; Przeſtawáły onego niepocżćiwego żywotá/ zá namową iego SkarŻyw 107; ZapKościer 1580/16.

~ W przeciwstawieniu: »za namową ... wolno« (1): Iuż też tho náſz Cincius drugi zacny Polſki. Acż nie ták zá namową iák Cincius biye/ Bo iák cżłowiek pocżćiwy wolno ſobye żyie. PaprPan Aa2v.

»łagodne namowy« = pochlebstwa; blanditio, facetiae blandulae Modrz (2): żárty/ trefne powieśći/ łágodne namowy/ á ktorego wieku/ ktorego pogłowia nieplugáwią? ModrzBaz 53v, 53.

»łaskawe namowy« (1): RejPos 274v cf »głos a namowy«.

»miłe namowy« (1): Temi tak bárzo miłemi namowámi Iudaſzowemi/ [,..] będąc vtwierdzeni/ vmyſili żadnych obozow nieſthánowić BibRadz 2.Mach 15/17.

»wdzięczne namowy« (1): RejPos 259 cf »kazania a namowy«.

»namowa i język« (1): Namową ſwoią y ſłodkim ięzykiem boiazń Bofką w poddane fwe wmawiał SkarŻyw 484.

»kazanie a namowa« (1): Támże potym racżył cżynić wielkie kazánia a bárzo wdzięcżne namowy ſwoim wiernym RejPos 259.

»namowy i napominania« (1): A to/ ná one cżęſte namowy/ y nápominánia W.M. ktorcm z pocżątku przepomionął, CzechEpPOrz *4v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].

»namowy i pismo« (1): [poczciwy człowiek niech niszczy niecnoty marne tego świata] álbo thákież vcżćiwemi namowámi ſwemi/ álbo y piſmem ieſli może być/ áby ie ini tákżβ tego przeſtrzegáli. RejZwierc 23v.

»relacyja a namowa« (1): A nawięcey o ty sejmiki proszą dla wynalezienia i zezwolenia sądów i sądzy, ktore by sobie szlachta z relacyj a namow IchM panow a Rad Koronnych, gdy im na tych to sejmikoch oznajmią, postanowili Diar 80.

»słowo, namowa« (2): MurzHist N3v; Ewányeliſtá nie piſze nic o tym/ áby tá nędznicá miáłá iákie ſłowá/ ábo iákie namowy/ ábo modlitwy cżynić do niego RejPos 308v.

»namowy (u)czynić« =obradować (8): LibLeg 11/76v; wszyćko na iny czas odłożywszy w dalszych potrzebach koronnych około pokoju namowy czynimy radzi i już kończymy. Diar 84; złożylifmy cżás ná dzień 24. Cżerwcá/ áby fie towárzyſze ziácháli do Smákaldyey/ á o wſzytkich rzecżách namowy cżynili BielKron 211, 58, [332²]; SarnStat 410, 1019, 1146.

»w namowy wstępować« (1): dlya thegoſzmi syem zlozily abi bila zobvdwv ſthron ſprawyedlywoſcz czinyona yedno yſch wzadne namovi wſthapowacz vameſzmi nyeroſkazaly LibLeg 11/161.

»namowy pospolite [szyk 2:1] (3): y zgołá nic ſię nam co w poſpolitych námowach pocżniemy nie dárzy PowodPr 19; káżdy zwas [!] oſobne namowy poſpolite do ſwey priwaty poćiąga PowodPr 78, 72.

»prożne namowy« (1): poſłowie od miaſth powiedzieli/ yż to ſą próżne namowy nie tho nam nieprzynieſie/ iedno nieprzyiaźń pánow zwierzchnich BielKron 210.

»spolne namowy« (1): ModrzBaz 137 cf »dysputacyje abo namowy«.

»wolne a niewolą nieściśnione namowy« (1): ieſt y Ceſárz obecny/ á świádek tego y executor co kápłani Boży ſtánowią: ſą wolne á żadną niewolą nieśćiśnione namowy. SkarJedn 288.

»namowy i porady« (1): á potym po długich namowach y porádach/ ktore tráctowáli około zepſowánia tey Nawy/ posłał mężá zacnego y walecznego Surminá/ ze ſtem wićin y łodźi StryjKron 315.

»porozumienie i namowa« [szyk 2:1] (3): Siłábj ſię ſpráwiło w namowie y dobrym záchowaniu y towárzjſtwie z Włádjkámi Ruſkimi/ y w porozumieniu z Pány Świeckimi Greckie^go nabożeńſtwá. SkarJedn 381. Cf »za porozumieniem i namowami«.

»rada i namowa« [szyk 3:1] (4): Papież ma około śiebie Kárdynały/ ktore z krolmi/ y z Kśiążęty zrownał/ z ktorymi też miewa ſwoie rády/ y namowy NiemObr 160; SarnStat 410, 1216. Cf »za radą i namowami«.

»rzeczy i namowy« (1): w rzecżách y namowách poſpolitych á poważnych porządku y ſtátku niemáſz PowodPr 72.

»traktat i namowa« [szyk 5:1] (6): między poddánémi náſzémi Stany Koronnémi/ á Poſły z Wielkiégo Kśięſtwá Litewſkiégo tráktaty y namowy ſpólné były ná tym Wárſzáwſkim Séymie/ około Vniiéy á Ziednoczenia tych dwu narodów SarnStat 1001, 1019, 1037, 1057, 1186. Cf »dla namów i traktatow«.

»za namową« (4): Wielkim Kſiędzem za namową obrán Bo ſie o to pilnie ſtarał naſz pán: Abý kſięſtwo w tym rządzie zoſtawił KlerPow 9.

»wyrok a namowa« (1): Tendunt in diversum sententiae, Rożne ſobie ſą wyroki á namowy. Mącz 444a.

»za namową« (1): sprawiedliwego rozsądku, et finalem decisionem potrzebuięmy. iako na pewnym roku, ktory za namową yspisem stanów Koronnych tu peremptorie mąmy ActReg 41.