[zaloguj się]
[pdf]

OSUNĄĆ SIĘ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
praet
sg pl
2 m m pers -ście się osunęli
3 m osunął się m pers osunęli się, osunęli się są

fut [1 sg osunę się.] ◊ 3 sg osunie się (1). ◊ praet 3 sg m osunął się (1). ◊ [2 pl m pers -ście się osunęli. ◊ 3 pl m pers osunęli się, osunęli się są. ◊ part praet act osunąwszy się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XIX w. s.v. osunąć.

Obruszyć się, rozgniewać się, wzburzyć się (2): [A vslissawssi tho vcznye, [...] ossvnelyssie, rzekacz: y czemv straczona yest tha mascz SprChęd 10; Ale ossvnely ssa ssye y rzekly yemv. Slyssis, czos czy mowya? karzi ge! SprChęd 14; Doktor ſie oſunął/ rzkomo z gniewem z pokoiá poſzedł. HistFort N3v; Oſunę ſię/ Invado, aggredior. Volck Ppp3v.]

osunąć się na kogo (2): Lew ſie ná kmiećiá oſunął/ Srogo pátrząc zeby zgrzytnął BierEz K4v; A pán ſie náń oſunie rzekątz: By ty wiedźiáł tzo my wiémy/ podobno by woláł milcżećz? ForCnR D3v; [A tho, czos Maria Magdalena vczynyla byl [!] yest duchem sswientym, J czosczye ssie na nye ossvnely, bo dobry sskvthek nabozenstwa y mylossierdzia vczinyla yest wemnye SprChęd 11; BAcżąc to Rachel że niepłodną byłá/ zázrzáłá tego ſieſtrze ſwey/ y rzekłá do mężá ſwego: Day mi theſz dzieći inácżey tedy vmrę. Oſunąwſſy ſie ná nię Iakob/ rzekł [Cui iratus respondit Iacob]. Zażem ia ieſt Bog/ ktory ćie zbáwił płodu żywotá twego? Leop Gen 30/2 (Linde); gdzie Grzegorz z Gentiliſem, na Troycę naświętſzą ſie oſunął HerbOdpow Hv (Linde)].

Synonimy: oborzyć się, obruszyć się, rozgniewać się, wzburzyć się.

Formacje współrdzenne cf SUNĄĆ.

Cf [OSUNIENIE]

TG