[zaloguj się]
[pdf]

PODRZEŹNIAĆ (1) vb impf

oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 podrzeźniåm
3 podrzeźniå
praet
pl
3 m pers potrzeźniali

praes 1 sg podrzeźniåm. ◊ [3 sg podrzeźniå. ◊ praet 3 pl m pers potrzeźniali.]

Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.: podrzeźniać, podrzyźniać.

Drwić, szydzić, naśmiewać się z kogoś; naśladować coś lub kogoś w celu ośmieszenia; subsannare Mącz, Cn; imitando deridere, imitari (per iocum a. ridicule a. scurriliter), mimice loqui Cn: Mącz 367c; [Podrzeźniam/ Subsanno, illudo, irrideo, mores et gestus alicuius imitor. Volck Rrr3v].

[podrzeźniać komu: Drudzi, ydacz zanym [tj. Jezusem], sczipali gi, A nyktorzi potrzesnyalyv gemv. SprChęd 85.]

a. [O sroce naśladującej głosy innych ptaków (albo jej głosie przypominającym szyderczy śmiech): Gołąbek rycży/ podrzeźnia ſeroká BielawMyśl [E4]v (Linde).]

Synonimy: błaźnić, kpić, lżyć, nagrawać, nagrawać się, natrzęsać się, pośmiewać, pośmiewać się, szalić, szydzić, urągać.

Cf [PODRZEŹNIAJĄCY], PODRZEŹNIANIE

KW, LWil