Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROSTANIE

Następne hasło: [ROSTARZ] »

ROSTANY (1) part praet pass pf

o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	rostany	f	N
m	L		f	L	rozstan(e)j

sg m N rostany. ◊ [f L rozstan(e)j.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.: rozstanny.

Znaczenia

1. Który został rozdzielony z czymś
2. [Który rozchodzi się w różne strony, rozstajny; przen]

1. Który został rozdzielony z czymś [z czym]: A terra submotus. Od źiemie podnieśiony/ roſtány s ziemią. Mącz 235a.

2. [Który rozchodzi się w różne strony, rozstajny; przen:

Wyrażenie: »rozstana droga«: Jeſzcże w młodzieńſtwie ſtánąwſzy ná rozſtáney drodze: lewą/ to ieſt świecki żywot/ puśćiwſzy: w prawo/ to ieſt do duchownego ſtanu ku rzecżom niebieſkim zápalony/ puśćił ſię. SkarŻyw 214.

Synonimy: 1. oddzielony, rozdzielony, rozłączony.

Cf ROZSTAĆ SIĘ