[zaloguj się]
[pdf]

ROSUĆ SIĘ (1) vb pf

rosuć się, [rozsuć się].

o jasne.

Fleksja
inf rozsuć sie
praet
pl
3 m pers rozsuli sie
subst rosuły sie

[inf rozsuć sie.] ◊ praet 3 pl [m pers rozsuli sie.] subst rosuły sie.

Sł stp: rozsuć się, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. Rozsypać się: [konie] yęły z wozem vcyekáć po vlicy myedzy dwory y thám y ſam/ ták iż nye tylko ſie yábłká roſuły ále y woz ſie roſkołátał. GliczKsiąż Iv.
a. [O ludziach: rozproszyć się, rozluźnić szyk: Bili ſie z ſobą przez kilká godźin/ aż náoſtátek Tátárowie vſtąpili: náſzy rozumieiąc że iuż wygráli/ rozſuli ſie goniąc ich BielKron 1597 166.]
2. [Ulec zniszczeniu [od czego]: Zali nieoglądáli ći Neptunowégo Dźiáłá Troie rozſuć ſie od ognia ſrogiégo? VergKoch [248] (Linde).]

Synonimy: 1. rozsiać się; 2. rozpaść się, rozsypać się.

Formacje współrdzenne cf SUĆ.

MN