« Poprzednie hasło: BIEDA | Następne hasło: BIEDANIE » |
BIEDAĆ (14) vb impf
biedać (8), biadać (6); biedać RejKup, RejWiz, OrzRozm (5), RejPos; biadać GliczKsiąż, BielSat, WerGośc, BielRozm, KochFrag, ZbylPrzyg.
Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.
inf | biedać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | biedå | biadają |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie biedać |
inf biedać (2). ◊ praes 3 sg biedå (9). ◊ 3 pl biadają (1). ◊ fut 3 sg m będzie biedać (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
biedać na kogo (4): Bo kto ſie wda w trudnośći/ iuż wolność záprzeda/ Acż cżáſem y ſam ná ſię rozmyſliwſzy bieda. RejWiz 54v; Iż Polſká na Kápłaná bieda/ ſą wielprzyczyny biedánia tego OrzRozm G3v, G3; To mu ſzpetnie náłáie/ to nań ćięſzko biáda. ZbylPrzyg A4.
biedać przed kim (4): przed ktorymi [fałszerzami] iuż bieda Krol/ bieda Rádá/ bieda Koroná OrzRozm E2; Támże y krzywdá/ y zazdrość przeklęta/ Przed którą biáda záwżdy cnotá święta. KochFrag 14.
Synonimy: lamentować, narzekać, utyskować.
Formacje pochodne: pobiedzać; zabiedać; biedzić się, pobiedzić; przybiedować.
Cf BIEDANIE
ZZie